ฉันวิ่งตาม ถามรัก อย่างฝักใฝ่ ด้วยดวงใจ โหยหา คุณค่านั้น อยากมีส่วนในรัก ภักดิ์ผูกพันธ์ ในไออุ่น กรุ่นฝันอันรื่นรมย์ แต่ยิ่งไล่ ทุกวันมันยิ่งห่าง ในเส้นทาง ร้างรัก เกินจักข่ม มีเรื่องนั้น มีคนนี้ มีลวงลม เรือรักล่ม ประจำ จนธรรมดา ไม่เคยนิ่ง สักวัน สั่นคลอนนัก ประเดี๋ยวรัก-ไม่รัก มันหนักหนา ฉันยิ่งไล่ยิ่งเหนื่อย อยู่เรื่อยมา ฉันยอมรับ ฉันล้า ระอาใจ คงหยุดวิ่ง เข้าหา เป็นบ้าหลัง ปล่อยให้ใจ พ่ายพัง ครั้งใหญ่ใหญ่ ไม่หวังมาก ปล่อยเอื่อย เรื่อยเรื่อยไป รักหรือไม่ แล้วแต่ ไม่แคร์แล้ว!
ใบคาน 24 มิ.ย. 2550 20:29 น. - ID 104038 
896
4
0
24 มิถุนายน 2550 20:47 น. - comment id 714582
ยิ่งเราวิ่งหาความรักมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งสูญเสียความรักมากเท่านั้นครับ
24 มิถุนายน 2550 21:05 น. - comment id 714603
วิ่งเข้าหาอยู่น่ะ เหนื่อยนะคะ เราอยู่นิ่ง ๆ ดีกว่า
24 มิถุนายน 2550 21:08 น. - comment id 714609
เคยวิ่งตามหาเหมือนกันค่ะ..วิ่งตามไม่เคยทันเลยค่ะ..
24 มิถุนายน 2550 21:33 น. - comment id 714612
;วิ่งไม่ไหวหรอกคะ มันเหนื่อยสุดท้ายเหนื่อทั้งกายเหนื่อทั้งใจ รอให้มาแล้วจบไปดีกว่าคะ
24 มิถุนายน 2550 21:56 น. - comment id 714617
ขอหยุดวิ่งด้วยคนนะใบคาน ด้วยซมซานมานานเนิ่นเกินจะหวัง เหนื่อยและท้อมามากมายไร้กำลัง ไม่อยากหวังไม่อยากแคร์เพราะแพ้ใจ หยุดพักด้วยคนนะคะ..คุณใบคาน
25 มิถุนายน 2550 01:04 น. - comment id 714680
ปล่อยไปตามบุญตากรรมก็คงจะดีค่ะ ไม่ต้องวิ่งไล่ อาจจะเหนื่อยน้อยลง
25 มิถุนายน 2550 08:02 น. - comment id 714706
เคยบอกตัวเองแบบนี้ค่ะ ไม่เคยทำได้สักที ว่าแต่ว่า จะไม่แคร์จริงอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
