นั่งเหม่อ อยู่ระเบียง ใจที่ไหว ๆ เอียง ๆ เริ่มสั่นไหว ลมหนาว...กระทบกาย ได้แต่ยิ้มและโอบตัวเองไว้เบา ๆ ฤดูหนาว ผ่านมาอีกคราแล้ว แต่ยังไร้ซึ่งวี่แวว คนคลายเหงา สายลมหนาว ยังคงพัดมา กระทบกายเบา ๆ ก่อรอยหม่นเศร้า ลึกร้าว ในแววตา เธออยู่ที่ไหน ป่านฉะนี่จะเป็นเช่นไรบ้างหนา ฝากสายลมหนาว ที่พัดผ่าน ม่านดวงตา ช่วยบอกคนไกลด้วยเถิดว่า "ฉันคิดถึง"
23 มิถุนายน 2550 14:19 น. - comment id 713997
คิดถึง อิอิ
24 มิถุนายน 2550 15:07 น. - comment id 714472
ลมรำเพยเจ้าเอย....บอกเขาทีว่าฉันคิดถึง
24 มิถุนายน 2550 20:55 น. - comment id 714588
คิดถึงเขาแล้วเรานั่งเศร้าสร้อย เขาไม่รู้สักหน่อยคนขี้เหงา ....บอกเขาสิคะ ถ้าหากได้เจอ เขาจะได้รู้
24 มิถุนายน 2550 21:24 น. - comment id 714610
หนาวลมหนาว พัดไหว จนใจสั่น มะลิวรรณ สาวน้อย ยังคอยหา บนระเบียง บ้านนี้ ที่พึ่งพา นับเวลา รอเขา อย่างเหงาใจ ลมพราวพัด พร่างพรู ใบมะพร้าว จะทนหนาว ได้นาน สักปานไหน หากยามนี้ เธออยู่ คงรู้ใจ คงชิดใกล้ กอดประคอง เพียงสองคน ฝากคำสาว ลมหนาว จงพราวพัด ดึกสงัด ส่งไป ด้วยใจหม่น หากปวดร้าว หม่นหมอง ต้องอดทน อย่าลืมคน อยู่หลัง ยังรอคอย...