เจ็บคำค่อนย้อนยอกออกจากปาก คำเธอฝากตัดพ้อล้อเสน่หา บอกใครใครใจฉันดำลืมคำสัญญา แล้วหนีหน้าแหนงหน่ายคล้ายจงใจ ในความจริงอุปสรรครักมากมี ใช่หลบลี้แต่ขวัญเกี่ยวเหนี่ยวหวั่นไหว รักเธอมากยากหยุดพักหักอาลัย รู้บ้างไหมใจฉันนั้นคงเดิม.
22 มิถุนายน 2550 06:58 น. - comment id 713183
ใครจะว่ายังไงก็ช่างเขาเนาะ ใจเรารู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร ก็พอล่ะ เนาะๆๆ...
22 มิถุนายน 2550 08:52 น. - comment id 713227
...แวะมาทักทาย.. มาอ่านกลอนเพราะๆครับ..
22 มิถุนายน 2550 09:24 น. - comment id 713242
เจ็บคำค่อนของใครน๊าคุณนางฟ้า ป๊มเปล่า ว่าอะไรนิ อิอิ....อย่าเครียดไปนะครับ เดี๋ยวจะ ไม่ฉะบาย
22 มิถุนายน 2550 12:22 น. - comment id 713393
เอาคำหวานมาปลอบพี่นางฟ้าค่ะ หวานๆๆๆๆ อิอิ สบายดีนะคะ
22 มิถุนายน 2550 18:41 น. - comment id 713579
ใช่จ้ะป.จ๋าขอบคุณค่ะคุณไผ่ดำนางฟ้าป่าวว่าใครนะคะคุณเบรฟฮาร์ทยินดีรับไวนะจ๊ะน้องเพียงแพรว.