เมื่อวันที่ไม่มีใครใจก็เหงา แอบยิ้มเศร้ากับใจแฝงใยหม่น ด้วยชอกช้ำซ้ำหนาวเหน็บเจ็บร้อนรน ฝ่าสับสนทะเลหมองครองน้ำตา ไร้เธอเรียงเคียงสนิทอยู่ชิดใกล้ หนทางไกลใคร่ลังเลเสน่หา หวั่นระแวงแคลงใจนักรักร้างรา กลัวพบว่าเธอนอกใจทำไงดี กลัวมากมากอยากร้องไห้ในวันเหงา น้ำตาเคล้าเคลียแก้มมิแรมหนี เธอรู้ไหมใจฉันพรั่นทุกนาที แว่วข่าวที่เธอมีใครอยู่ใกล้กาย.
20 มิถุนายน 2550 06:34 น. - comment id 712134
ใจคนจะวนวก ยังไงก็ห้ามยากเนาะนางฟ้า
20 มิถุนายน 2550 08:58 น. - comment id 712200
กลัวชอกช้ำช้ำชอกและชอกช้ำ กลัวจะซ้ำรอยแผลที่ไม่เผย กลัวจะเจ็บรอยเดิมที่ตนเคย กลัวลงเอยรอยเก่าที่ร้าวรอน กลัวความเหงาที่ย่างก้าวเข้ามาใกล้ กลัวหัวใจปวดแสบที่แบบก่อน แค่ข่าวลือที่รู้นั้นก็บั่นทอน สุดสะท้อนดวงจิตที่คิดไป คิดไปคิดไป คิดมากไปป่าว
20 มิถุนายน 2550 09:09 น. - comment id 712214
ไม่มีใครเราก็อยู่ได้ค่ะ..เราเคยอยู่คนเดียวมาแล้ว ต้องเข้มแข็งค่ะ..
20 มิถุนายน 2550 12:33 น. - comment id 712335
หากเวลาไม่มีใครใจคงเหงา ยากบรรเทายิ่งแท้แน่แน่หนา แต่อย่างไรในตอนนี้ทุกทิวา ยังมีเธอเคียงอุราพาสุขใจ ไม่มีใครกล้าทิ้งคนน่ารักอย่างน้องแน่ ฉะนั้นอย่าคิดมากซิจ๊ะ
20 มิถุนายน 2550 15:15 น. - comment id 712463
อย่ากลัวเลยครับ ยังไงก็มีพี่
20 มิถุนายน 2550 17:12 น. - comment id 712538
มาอยู่ข้างๆจ๊ะ
20 มิถุนายน 2550 20:32 น. - comment id 712611
ใช่เลยจ้ะป.จ๋า ใจคนยากแท้หยั่งถึงหุ...หุ....ป่าวคิดมากนะคะคุณเมฆฟ้า....แค่คิดเรื่อยเปื่อยในวันเหงาเท่านั้นเองค่ะค่ะนางฟ้าจะเข้มแข็งไว้ค่ะคุณกุหลาบขาวอืมจะพยายามทำใจไม่คิดมากค่ะคุณผู้หญิงไร้เงาอืม.....แว้บมาปลอบใจน้องล่ะซีพี่ชายก่องกิก......อืม..มีพี่ชายน่ารักก้องี้แหละขอบคุณค่ะคุณโคลอน