เสียงลมพัดกระทบพราวน้ำฟ้า พร้อมน้ำตารินร่วงไม่ขาดสาย คิดถึงคำเคยอุ่นยามอิงกาย ค่ำคืนนี้กลับห่างหายเกินสายตา เจ้าของถ้อยเอ่ยเอื้อนเมื่อเยือนบ้าน น้ำคำขานส่งเสียงพร่ำเรียกหา ยินหรือเปล่าโปรดตอบคำฝากลมมา คนปวดปร่าน้ำในตากำลังริน ห่างแสนห่างสุดห่วงใยไม่มีหาย ขอเพียงกายนะเท่านั้นที่สุดสิ้น หนึ่งดวงจิตสุดที่รักหากได้ยิน โปรดโบยบินสู่ฟ้าตรงตารอ
19 มิถุนายน 2550 09:36 น. - comment id 711669
ด้วยตัวเรา คือพร จากดวงดาว(ดาราพร) ขอชนชาว สาวหนุ่ม จงสุขสันต์ ขอทุกท่าน รู้จัก รักนิรันดร์ ตราบชั่วกัน คนนั้น หันหา...ฟา... มาชมผลงานค่ะ...
19 มิถุนายน 2550 13:29 น. - comment id 711731
ห่างแสนห่างห่วงแสนห่วงมิลวงหลอก ยังย้ำตอกบอกความนิยามหมาย ให้ได้รู้ว่าความรักยังทักทาย มิกลับกลายสลายไปใจให้เธอ กลอนเศร้าจัง
19 มิถุนายน 2550 16:19 น. - comment id 711869
บางทีอยากร้องมากเลยนะคะ แต่ใจหนึ่งห้ามไว้ ร้องทำไมน้อ อดร้องทุกทีเลยค่ะ
19 มิถุนายน 2550 17:15 น. - comment id 711922
น้ำตาของคนไม่มีค่า จะดึงเขากลับมาก็คงยากค่ะ
19 มิถุนายน 2550 18:15 น. - comment id 711955
น้ำตาที่..เคยไหล..ไหลหมดสิ้น เขาไม่เคย..ยลยิน..เอาใจใส่ ปล่อยให้คน..ที่รอ..รอต่อไป จนหัวใจ..แหลกสลาย..ไม่มาแล..
19 มิถุนายน 2550 20:01 น. - comment id 712012
เหมือนวิญญาณแสนเศร้าเฝ้าโหยหวน คอยคร่ำครวญพร่ำเพ้อละเมอหา อยากฝากฝังสั่งดาวพราวนภา บอกเธอว่าคนเหงายังเฝ้าคอย
19 มิถุนายน 2550 20:54 น. - comment id 712048
ถ้าร้องแล้วสบายใจก็ร้องไปเนาะ อย่างน้อยก็ได้ระบายความเศร้า ออกไปทางน้ำตา
20 มิถุนายน 2550 14:36 น. - comment id 712436
ใครบังอาจทำดาวดวงนั้นน้ำตาริน .......................................................
9 กรกฎาคม 2550 12:56 น. - comment id 721726
ห่างไกล ใจเลือน เปื้อนรัก ตระหนัก แปรผัน หวั่นไหว รอยรัก ลาร้าง ห่างไป ห่วงใย เพ้อพร่ำ รำพัน น่าน้อยใจนัก ปล่อยให้รออยู่เดียวดาย