จากวันนั้น ถึงวันนี้ ที่รู้จัก เคยทายทัก ถามไถ่ ใคร่ห่วงหา ยามทุกข์ท้อ คนไกล ต่อสายมา เช็ดน้ำตา ปลอบใจ หายกังวล มีปัญหา ใดใด ที่ใหญ่หลวง ทุกข์ทั้งปวง จางหาย ไม่สับสน แม้นอยู่ไกล แต่ก็ใกล้ ใจบางคน เคยหมองหม่น กลับสว่าง ณ กลางใจ ทุกเรื่องราว ผ่านมา คราพบเห็น สิ่งที่เป็น เปลี่ยนแปลง แกล้งผลักไส เมื่อมีคน ก้าวล่วง ผ่านห้วงใจ ความห่างไกล ก็เปลี่ยนคน จนลืมกัน ลืมสัญญา ลืมคำ จึงจำเจ็บ ลืมจะเก็บ ลืมเสน่หา พาโศกศัลย์ ลืมเคยปลอบ ลืมเคยให้ ใจร้าวพลัน จึงต้องหัน หลังกลับ นับวันลา จากวันนั้น ถึงวันนี้ ไม่มีแล้ว สิ้นวี่แวว ที่เคยหวง เคยห่วงหา แก้มนวลใส หม่นหมอง นองน้ำตา ซ่อนคำลา ลาลับ ไม่กลับคืน ๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๐
ครูพิม 18 มิ.ย. 2550 09:57 น. - ID 103771 
1187
7
0
18 มิถุนายน 2550 11:00 น. - comment id 683742
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
18 มิถุนายน 2550 10:28 น. - comment id 711307
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ยังมีอยู่ ขอคุณครู อย่าห่วง พี่เลยหนา แก้มนวลใส อย่าหม่นหมอง นองน้ำตา เรื่องคำลา อย่าพูดเลย เอ่ยทำไม
18 มิถุนายน 2550 11:42 น. - comment id 711320
จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีอยู่ ขอให้รู้ว่าว่าฉันจำคำผลักใส คนที่บอกลาฉันด้วยใจไกล ต่อนี้ไปไม่อภัยคนเช่นเธอ
ติดหวัดน๊า
18 มิถุนายน 2550 11:58 น. - comment id 711328
แวะมาสวัสดีค่ะ ครูพิม วันนี้ แอบซ่อนน้ำตาค่ะ ไม่ใช่ซ่อนคำลา อิอิ ล้อเล่นค่ะ ไปเรียนแล้วนะคะ
18 มิถุนายน 2550 12:12 น. - comment id 711338
..ก็นั่นซิคะครูพิม ไม่อยากเอ่ยคำว่าลา แต่ไม่อาจอยู่ต่อไปได้..เศร้า..จัง
18 มิถุนายน 2550 12:25 น. - comment id 711349
เก็บน้ำตาอันมีค่าไว้เถิดครู อย่าให้เขาล่วงรู้ความขื่นขม เจ็บปวดใจด้วยเขามีคนใหม่ชม ร้าวอารมณ์ขมขื่นใจไม่เว้นวาง รักของครูมีค่ากว่านี้นัก มอบศิษย์รักเพื่อนน้องพี่มิหมองหมาง เป็นรักแท้มิเปลี่ยนแปรหรือจืดจาง จงปล่อยวางรักยอกย้อนซ่อนคำลา...สวัสดีค่ะครูพิม..หายไปนาน..กลับมาพร้อมกับน้ำตา.. ใครนะช่างใจร้ายทำร้ายคุณครูผู้แสนดีได้... น่าตีนักเชียว..
18 มิถุนายน 2550 12:38 น. - comment id 711354
กลับมาพร้อมน้ำตาเลยนะคะ พี่ครูพิม มาเช็ดน้ำตาบนแก้วใสๆค่ะ
18 มิถุนายน 2550 13:00 น. - comment id 711368
เศร้าจังค่ะครูพิม
18 มิถุนายน 2550 13:31 น. - comment id 711392
18 มิถุนายน 2550 14:43 น. - comment id 711431
เป็นกำลังใจให้หายเศร้าในเร็ววันนะค่ะ
18 มิถุนายน 2550 18:51 น. - comment id 711488
นี่ละหนา ความรัก ให้ทั้งสุขและก็ทุกข์ได้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย
18 มิถุนายน 2550 20:18 น. - comment id 711523
ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมครับครูพิม
18 มิถุนายน 2550 20:20 น. - comment id 711526
คนที่ใกล้แต่เหมือนไกลใจยิ่งเจ็บ ต้องซ่อนเก็บความช้ำน้ำตาไหล คนที่ห่างยากเกินคว้าค่าทำใจ เป็นคนไกลที่อยู่ใกล้ใจช้ำตรมคนใกล้แต่มีเหมือนคนไกลห่างมันเจ็บมาก ๆ คะ ขอบอก
18 มิถุนายน 2550 20:39 น. - comment id 711541
ลาแบบนี้ไม่เหลืออาลัย
19 มิถุนายน 2550 00:36 น. - comment id 711598
แวะมาสวัสดีค่ะครูพิม กลอนเศร้านะคะ คิดถึงตัวเองเหมือนกัน อารมณ์ที่ต้องห่างกันด้วยหน้าที่ อยู่กันมา สิบปี แต่เพื่ออนาคตก็ต้องไป ก็ต้องทำใจให้ได้ ยังมีเพื่อนๆ(บ้านกลอน) ทำให้สนุกสนานต่อไปได้ ก็แค่ 1 ปี (หนที่สามแล้วหละ ที่เจ้านายสั่งให้ไป)...เป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันนะคะ
19 มิถุนายน 2550 07:51 น. - comment id 711631
แม้วันนั้นถึงวันนี้ไม่มีแล้ว ขอดวงแก้วอย่าเศร้าโศกโลกหม่นหมอง อดีตผ่านนานแล้วขอจงตรอง อย่าไปหมองหม่นเศร้าไปเฝ้ารอ
19 มิถุนายน 2550 10:34 น. - comment id 711676
ถ้าหมายถึงลูกคนนี้ไม่หนีจาก แค่พรัดพรากด้วยระยะทางและหน้าที่ ยังไม่ลืมความรัก ความทรงจำดีๆ ที่เคยมีเคยได้รับจากแม่ครู เห็นว่าช่วงนี้แม่ครูทำงานหนัก จะถามทักบ่อยๆคงไม่ดีหนา แต่ในใจนั้นยังคิดถึงตลอดเวลา เพียงแต่ว่าไม่ได้ส่งเสียงไปเท่านั้นเอง
19 มิถุนายน 2550 14:32 น. - comment id 711787
19 มิถุนายน 2550 14:26 น. - comment id 711789
19 มิถุนายน 2550 14:28 น. - comment id 711792
19 มิถุนายน 2550 14:30 น. - comment id 711796
19 มิถุนายน 2550 14:34 น. - comment id 711798
19 มิถุนายน 2550 16:23 น. - comment id 711873
19 มิถุนายน 2550 16:27 น. - comment id 711880
19 มิถุนายน 2550 16:46 น. - comment id 711897
19 มิถุนายน 2550 16:47 น. - comment id 711898
19 มิถุนายน 2550 16:48 น. - comment id 711900
19 มิถุนายน 2550 16:54 น. - comment id 711904
19 มิถุนายน 2550 17:08 น. - comment id 711915
19 มิถุนายน 2550 17:11 น. - comment id 711917
19 มิถุนายน 2550 17:12 น. - comment id 711919
19 มิถุนายน 2550 17:14 น. - comment id 711921
19 มิถุนายน 2550 17:16 น. - comment id 711923
19 มิถุนายน 2550 17:18 น. - comment id 711925
19 มิถุนายน 2550 20:05 น. - comment id 712015
หน้าส่วนตัว
หวัดดีครับ...คุณครูในดวงใจ...
นานแล้วไม่ได้มาเยี่ยมนะครับ สบายดีป่ะครับ...น่าสงสารจังนะ ใครหนอช่างใจร้ายจัง...บอกด้วยนะ ไป กทม. จะจักการให้นะครับ โอ๋ๆๆๆๆๆไม่ร้องนะ อายเพื่อนๆๆครับ..
23 มิถุนายน 2550 16:43 น. - comment id 714053
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
