รักฉันนานนาน....... ใจสะท้านขานไหวใช่เกรงกริ่ง กลัวใจชอกหลอกอำทำทอดทิ้ง กลัวกลอกกลิ้งวิ่งไหลน้ำใบบอน กลัวเธอหน่ายร้ายนักถักร้อยเล่ห์ กลัวไฉเฉเกเรเทถ่ายหลอน กลัวรักเศร้าเคล้าน้ำตาดั่งว่าวอน ดุจละครหลังข่าวหนาวเนิ่นนาน.
12 มิถุนายน 2550 07:27 น. - comment id 708940
ก็กลัวเหมือนกันค่ะ วันที่ทุกอย่างไม่เป็นเหมือนที่เราหวัง กลัวเจ็บ คิคิ สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่นางฟ้า
12 มิถุนายน 2550 08:47 น. - comment id 709016
เมื่อรักแล้ว..อย่ากลัว..มัวไหวหวาด อย่ามัวคาด..เหตุการณ์..จะพาลหงอย กล้าและแกร่ง..เข้มแข็งให้..ใจเต็มร้อย ฝึกบ่อยบ่อย..เพื่อชนะ..อย่าเกรงกลัว..
12 มิถุนายน 2550 08:54 น. - comment id 709028
ถ้ายังไม่แน่ใจ ก็อย่าเพิ่งไปรักใครนิๆๆๆ นางฟ้านิ
12 มิถุนายน 2550 11:48 น. - comment id 709130
หญิงรพีชอบฟังเพลงนี้มากเลยค่ะหนูนางฟ้า "รักฉันนานนาน" ไม่รู้ว่าเด็กสมัยใหม่อย่างหนูน่ะ จะเคยฟังรึเปล่านะ..แต่มันเป็นเพลงที่ฟังสบาย ๆ มีความหมายดีนะ ลองเข้าไปฟังดูนะคะ รักฉันนานนาน รวงทอง ทองลั่นทม รักฉันนานนาน อย่ารานรักห่าง อย่าจางร้างไป จิตใจฝันใฝ่ จำไว้อย่าเลือน จิตเตือนใฝ่หา รักฉันนานนาน อย่าพาลเผลอปล่อย พลอยลืมสัญญา โปรดจำไว้ว่า อย่าคิดกลับคำ จำไว้นานนาน หวาน ยามรักเราอยู่เคียง สุขสองเราเพียง สู่สวรรค์ ขอเธอจำไว้ให้มั่น อย่าลืมฉันหวั่นใจ รักฉันนานนาน หมั่นจำไว้หน่อย อย่าลอยลับไป จวบจนฟ้าใหม่ ไม่คิดกลับคำ จำไว้นานนาน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song22.html
12 มิถุนายน 2550 14:57 น. - comment id 709254
เคยอ่านบทความอยู่หนึ่งบทความค่ะ..... หากจะรัก ต้องกล้ายอมรับ กับความเจ็บ ข้อมูลจาก Forward Mail ในที่สุดเขาก็กลับมา . . .เหมือนอะไรมันจะดีขึ้น แต่ . . . ความเป็นจริงมันก็ยังคงเดิม เรื่องที่เสียใจก็ยังคงเป็นเรื่องเดิมๆ . . . ที่เคยทะเลาะกันตั้งแต่แรกเริ่ม เธอไม่เคยปรับปรุงมัน เพราะยังคงใช้เหตุผลเดิมๆ ว่า "จำเป็น" ฉันก็ยังคงเสียใจไม่เคยเปลี่ยน เพราะมันก็เป็นเรื่องที่ "จำเป็น" เรายังคงมีเหตุผลของเรา . . . เธอ "เหนื่อย" ที่จะต้องอธิบายมันทุกๆ ครั้ง ในขณะที่ตัวของฉันเองก็รู้สึก "เหนื่อย" . . . ที่จะต้องยกประเด็นเดิมๆ มาทะเลาะด้วย นานวันไป ฉันเองก็ต้องเป็นฝ่ายที่ถอดใจ ปล่อยเรื่องนั้นไป ทั้งๆ ที่ยังคาใจ ในเมื่อเราเลือกที่จะรัก ก็ต้องทำใจกลับผลที่ตามมาเช่นกัน หากไม่เจ็บปวด เราก็คงไม่รู้จักคำว่า "ความสุข" อีกอย่าง . . . การที่เรายังมีเขามันก็เป็น "ความสุข" เช่นกัน ในเมื่อคิดจะอยู่ด้วยกัน เราก็ต้องยอมปรับเข้าหากัน ความรักบางครั้ง คำว่าคนละ "ครึ่งทาง" มันก็เป็นเรื่องที่สำคัญ แต่หากบางครั้งมันไม่ใช่คำว่า "ครึ่งทาง" . . . เราเองก็ต้องยอมเดินเข้าไปหาเขาเอง หากเขาน้อย เราก็ควรจะเป็นฝ่ายมาก เพื่อเติมเต็ม แต่ . . . ไม่ใช่เขามากแล้วเราจะน้อยลง มากในความใส่ใจ เข้าใจ และเห็นใจ น้อยในความน้อยใจ และไม่พอใจ ในเมื่อเราเลือกจะมีเขา ในเมื่อเขา คือ สิ่งที่เราต้องการ เราจึงต้องยอม . . . ที่จะรักษามันไว้ทุกทาง มันก็เหมือนสร้อยเพชรเลอค่า . . . ที่อยู่บนคอเรา หากมีใครคนหนึ่ง . . . พยายามเอาสร้อยเพชรของเราไป มันก็ไม่แปลกที่เราจะต้องยื้อ และทำทุกทาง . . . เพื่อรักษาสร้อยเพชรเส้นนั้น หากแต่ . . . การรักษาไว้ ซึ่งสร้อยเพชรต้องแลกกับชีวิต เราก็จำเป็นต้องปล่อยมันไป . . . เพราะชีวิตของเราสำคัญกว่า หากวันนี้ . . . เขาเป็นคนทำร้ายใจเรา. . . จนเจียนตาย นั่นหมายความว่า . . . ความรัก กำลังจะฆ่าคุณ คุณก็จำเป็นต้องปล่อย "ความรัก" นั้นไป . . . เพราะหัวใจเราสำคัญกว่า เก็บมาให้อ่านนะค่ะ.....ขอขอบคุณเจ้าของด้วยแล้วกันค่ะ....
12 มิถุนายน 2550 17:20 น. - comment id 709299
เห็นด้วยกับคุณกุหลาบขาวคับ ความรักระหว่างคนสองคนต้องปรับเปลี่ยนตามอายุงาน(ความรัก)ให้เข้าใจกัน แม้จะเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่สิ่งที่จะขาดไม่ได้คือ ท่าทีของความเสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งบางทีมันซ่อนอยู่โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ นี่แหล่ะน่ะความรักเข้าใจยาก ว่ามั้ยนางฟ้า ขนาดนางฟ้ายังกลัวเลย...555
12 มิถุนายน 2550 18:57 น. - comment id 709328
ใช่เลยจ้าน้องเพียงแพรวขอบคุณในคำปลอบใจนะคะคุณกุหลาบขาวใช่เลยจ้าป.จ๋าค่ะนางฟ้าก็ชอบฟังเพลงสมัยคุณน้าคุณป้าค่ะคุณbananaleaf ขอบคุณในน้ำใจของคุณwhitelily มากนะคะจ้า.........คุณเอี้ยก้วย....