อย่าเฉยชา..เหมือนคนไม่รู้จัก แวะมาทักอย่าให้ฉันต้องพร่ำเพ้อ แค่พูดคุย.. ส่งยิ้มเหมือนแรกเจอ สุดแต่เธอจะมอบให้..ไม่ว่ากัน แต่ท่าทางหมางเมินและหนีหน้า อีกแววตา ตัดพ้อ ช่างแสบสัน เธอให้เพียงเสี้ยวเวลาที่พูกพันธ์ ผู้หญิงอย่างฉัน เพียงแค่นี้ก็มากมาย ..... เธอไกลเกินจะเอื้อมถึง ไม่ขอฉุดดึงเธอให้ลงมาแต่อยากให้เรามีเราในแวตา ในทุก ๆ คราที่เวลาเป็นของเรา นะ
ผู้หญิงมือสอง 11 มิ.ย. 2550 16:33 น. - ID 103526 
769
7
0
11 มิถุนายน 2550 16:44 น. - comment id 708667
กราบขอโทษ พ่อ แม่ พี่ น้อง ชาวบ้านกลอนทุกคนด้วยนะคะ ที่กลอนซ้ากันพอดีวันนี้คอมรวนนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ขอโทษด้วยนะคะ
11 มิถุนายน 2550 17:36 น. - comment id 708694
บทกลอนที่เกิดจากใจ บทกลอนที่เกิดจากความรู้สึก เป็นบทกลอนที่สวยงาม
11 มิถุนายน 2550 19:27 น. - comment id 708734
ขอบคุณพี่ดอกดินถิ่นภูหมิง มาก ๆ นะคะ ที่ให้กำลังใจกัน ขอบคุณคะ
11 มิถุนายน 2550 19:39 น. - comment id 708735
12 มิถุนายน 2550 08:29 น. - comment id 708995
เสี้ยวเวลาที่มีให้เพียงน้อยนิด ฉันทำถูกหรือผิดที่ขอเขา อยากให้เป็นวันเวลาของสองเรา ถึงต่อไปไม่มีเขาเราก็ยอมเพียงแค่อยากให้เข้าใจความรู้สึกของคนมาทีหลังบ้างเพียงแค่น้อยนิดก็ยังดี
12 มิถุนายน 2550 10:40 น. - comment id 709090
หน้าส่วนตัว
อย่าเฉยชากับฉันมากได้ไหม
ส่งยิ้มให้ทักทายกันคงสุขขี
อย่าทำเมินเหินห่างร้างอย่างนี้
ใจดวงนี้จะแหลกแล้วเพราะมือคุณ
เจ็บปวดค่ะ
12 มิถุนายน 2550 13:51 น. - comment id 709205
พี่นางฟ้าคะ แค่เสี้ยวเวลาแต่คงจำไปตลอดชีวิต ... ขอมากไปหรอคะ
12 มิถุนายน 2550 13:53 น. - comment id 709207
12 มิถุนายน 2550 13:55 น. - comment id 709209
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
