มีหลายครั้งที่ยังแอบคิดถึง ยังติดตรึงความทรงจำในวันเก่า รู้แก่ใจไม่มีแล้วระหว่างเรา แต่อดเศร้าไม่ได้ใจยังจำ เคยมีเธออยู่เคียงข้างเมื่อยามท้อ วันนี้หนอมืดมนจนตกต่ำ เธอไปแล้วไร้คำลาเพียงสักคำ ทิ้งหัวใจที่บอบช้ำไว้เดียวดาย มองอาทิตย์อัสดงตรงขอบฟ้า ลมพัดพาความเหงามาให้ใจหาย หยดน้ำตาไหลรินแทบสิ้นกาย ถ้าหัวใจตายได้ก็คงดี...
11 มิถุนายน 2550 14:32 น. - comment id 708601
ก้อนหินก้อนนั้น กำไว้ในมือก็เจ็บ ต้องขว้างมันทิ้งไปนะคะ ไม่มีอะไรจะทำร้ายเรา ได้เท่ากับเราทำตัวของเอง ให้เธอคิดเอาเองว่าชีวิตของเราเป็นของใคร
11 มิถุนายน 2550 15:26 น. - comment id 708626
ความทรงจำยังอยู่ไม่ห่างกาย อยากจะตายหรือไรเมื่อสิ้นหวัง ถ้าตายไปดั้งหัวใจที่ผุพัง คงให้หวังอนาคตที่สดใสมาไม่ถึง
11 มิถุนายน 2550 22:48 น. - comment id 708801
ในบางสิ่งที่เราไม่อยากจำ แต่เรื่องราวต่าง ๆ ก็วนเวียน เวียนว่ายอยู่ในใจเราตลอด ไม่เป็นไร..ถ้าเจ้าความหลังนั้นเขาอยากอยู่กับเรา เราก็เริ่มเรียนรู้ที่จะอยู่กับเขา และเก็บเกี่ยวเอาเรี่ยวแรงของเจ้าความหลังนั้น มาเป็นพลังให้เราก้าวเดินไปอย่างทรนง แวะมาทักทายและยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
12 มิถุนายน 2550 13:01 น. - comment id 709166
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจและความหวังค่ะ