สื่อถึงคนหัวใจใกล้กัน

วันนี้...ร่างกาย...แสนเหนื่อยล้า
อยากซบหน้า...บนหมอน...นอนหลับไหล
แต่มันยัง...สบสน...ข้างในใจ
คนที่อยู่...แสนไกล...รู้มั้ยใครยังรอ
ท่ามกลางเมือง...สับสน...วุ่นวาย
เธอกำลัง...ทำอะไร...อยู่ไหนหรือ
เหงาบ้างมั้ย...มีใคร...คอยจับมือ
ทำตัวดื้อ...หรือเชื่อฟัง...ใครสักคน
ในวันนี้...ฉันเหงา...เธอเหงามั้ย
ในวันไม่...มีใครเธอมี...ใครหรือป่าว
รู้สึกเหมือน...กันมั้ย...ในเวลาเหน็บหนาว
ในวันที่ฉัน...ว่างเปล่า...เธอมีใคร
ร้อนรนใน...ใจเหมือน...ฉันมั้ย
เธอคิดถึงใคร...ในวัน...ฉันคิดถึง
เธอห่วงใคร...ในวัน...ฉันรำพึง
เธอรักใคร...ในหนึ่ง...เสี้ยววินาที
ไม่รู้ทำไม...เหมือนกัน...ฉันถึงรอ
ทั้งทั้งที่...ท้อก็...หลายครั้ง
แต่ใจมัน...ยังให้...ความหวัง
แม้ไม่มี...วันที่หวัง...จะเป็นจริง
ฉันรู้ว่า...คงเป็น...ไปไม่ได้
แต่ไม่เป็นไร...ก็ใจ...ของฉัน
มันอยากจะ...รักก็...ช่างหัวมัน
เจ็บมาสัก...วันคง..สะใจดี
จะเจ็บ...แค่ไหนฉัน...เต็มใจรับ
ในเมื่อความ...รักบังคับ...อย่างนี้
เธอจะมี...ใครฉัน...เข้าใจดี
ฉันก็ขอ...เป็นอย่างนี้...ตลอดไป
แค่วันนี้...ได้เกิด...มาพบเธอ
ก็โชคดี...เสมอ...จงจำไว้
เธอจะมี...ใครก็...แล้วแต่ใจ
เพาะรักของฉัน...คือการให้....ไม่ใช่การครอบครอง...............