ใจแตกร้าว ให้เจ็บปวด ทรมานทุกข์ ไร้ซึ่งสุข ร้องร่ำไห้ ใครสงสาร เจ็บแสนเจ็บ ปวดแสนปวด ให้ร้าวราน ห้วงรักหวาน กลับขื่นขม ระทมทรวง น้ำตาหยด โรยรินรด สะกดแก้ม ความเหงาแย้ม ความเงียบย้ำ ย่ำห่วงหวง รักหนอรัก คิดว่ารัก มิหลอกลวง แสนหนักหน่วง ดวงใจข้า ให้ร้าวราน กี่ครั้งหนอ ที่ร้องไห้ เพราะไร้รัก กี่ครั้งรัก เจ้าลวงหลอก บอกคำหวาน กี่ครั้งหนอ เจ็บปวดร้าว ทุกข์ทรมาน กี่ตำนาน รักไม่จริง ทิ้งให้จำ พอกันที เรื่องรักร้าว ไร้สาระ ขอลดละ ไม่รักใคร ให้ถลำ ขอไม่ยุ่ง จะไม่เกี่ยว เจ็บยังจำ ไม่ขอย้ำ รอยช้ำเก่า ให้เศร้าทรวง...
8 มิถุนายน 2550 12:31 น. - comment id 707112
ตัดใจดีแล้วน้อง ความรักที่ดี ๆ สวย ๆ ยังมีอีกเยอะจ้า
8 มิถุนายน 2550 12:32 น. - comment id 707114
แม้นรักมาก ก็จะเกลียดมากในสักวัน ถูกต้อง ถูกใจ โดนใจมากค่ะ
8 มิถุนายน 2550 13:18 น. - comment id 707155
อยากให้เธอเข้ามาอ่านกลอนนี้ที่ฉันแต่งให้..จะได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ที่เธอไม่เห็นค่า ก็จะไม่เห็นค่าของเธอเช่นกันในสักวัน...รับรู้ไว้นะว่าวันนี้ "แม้นรักมาก ก็จะเกลียดมากในสักวัน"
8 มิถุนายน 2550 18:03 น. - comment id 707428
ถือ เป็นประสบการณ์ทางความรัก ดีกว่าค่ะสะสมไว้เรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เก่งเหมือนใครบางคนค่ะ
9 มิถุนายน 2550 07:23 น. - comment id 707660
คิดถึงนะจึงมาหา สบายดีนะครับ
9 มิถุนายน 2550 12:58 น. - comment id 707793
นู๋ก็อยากเกลียดความรัก เพราะครั้งนึงเคยเจ็บจนไม่กล้าแตะต้องเลย แต่นู๋ก็เกลียดจริงจริงไม่ได้สักที เพราะนู๋รู้สึกว่า นู๋อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีความรัก อย่าน้อยน้อย ก็เหลือความรักไว้รักตัวเองและคนที่รักเราอ่ะนะ