....วันนี้เธอ ยิ้มเยาะ หัวเราะฉัน ผลาญชีวัน ด้วยถ้อยคำ ย่ำถากถาง ศักดิ์ศรีเธอ นั้นเลอค่า กว่าทุกทาง ฉันอ้างว้าง จำหนีไป ไกลยุพิน ....เธอหัวเราะ ฉันได้ ในวันนี้ สิทธิ์เธอมี ใช่ไหม คนใจหิน ยิ่งฉันเศร้า โศกา น้ำตาริน เธอกลับหมิ่น เอ่ยมา สาแก่ใจ ....ที่ฉันต้อง หลงลม จนตรมเศร้า ก็ใครเล่า มาเสนอ เธอใช่ไหม ไหนว่ารัก รักมั่น มิทันไร เผยหัวใจ กลับกลอก...คนหลอกลวง...
7 มิถุนายน 2550 18:28 น. - comment id 706847
เห็นใจค่ะ..
7 มิถุนายน 2550 20:56 น. - comment id 706905
..........สวัสดีค่ะ..คุณไผ่ดำ.. ...กลอนเพราะจังนะค่ะ... แต่ที่น่าสนใจกว่าคือความยาวของตัวอักษรค่ะ เลขสวยจิง ............................
7 มิถุนายน 2550 20:58 น. - comment id 706906
ดีจ้าพี่ไผ่ดำ.... ศรรกรักจริงไม่ติงนัง อิอิ ทักทายก่อนนอนค่ะ บ๊ายบาย
7 มิถุนายน 2550 21:49 น. - comment id 706928
เศร้าจังเลยน้า ลืมเค้าไปซะเถอะนะครับคนหลอกลวงคนนี้
7 มิถุนายน 2550 21:57 น. - comment id 706931
วันนี้กลอนเศร้าจังเลยค่ะ
8 มิถุนายน 2550 11:06 น. - comment id 707037
แวะเอาดอกไม้สีสดใสมาฝากคนเศร้า ๆ ค่ะ....
8 มิถุนายน 2550 12:22 น. - comment id 707103
***ขอบคุณทุกท่านนะครับที่แวะมาทักทาย ผมมีความเศร้าอยู่เยอะใครอยากได้จะแบ่งให้นะ..เอามั้ยๆขอบคุณคุณน้ำผึ้งเดือนห้า..หวานนะครับน้ำผึ้งเดือนนี้**คุณNothing... ลองดูนะ เผื่อถูกแจ๊คพอทน่ะ**คุณน้องศรรกราน่ารัก..มีอะไรมาให้ขำอีกมั้ย **คุณคนไม่มีค่า..ที่แสนดี**คุณสลักพิณ กลอนของคุณเพราะดีนะครับ..**คุณwhitelily ขอบคุณนะครับ สำหรับดอกไม้สวยๆ...ดีใจจังเลยพี่น้องบ้นกลอนอัธยาศัยดีทุกท่านเลย..
8 มิถุนายน 2550 16:18 น. - comment id 707343
ไม่เป็นไรครับ..เขาคงไม่ได้ตั้งใจนะครับอย่าเสียใจหรือขุ่นเคืองเลยครับ
8 มิถุนายน 2550 20:09 น. - comment id 707488
ไม่เคยลวง..หลอกใคร..ให้ช้ำจิต ทั้งชีวิต..มอบเพียงเธอ..เธอรู้ไหม แม้เวลา..ผันผ่าน..นานเพียงใด ในหัวใจ..ยิ่งผูกพัน..มั่นรักเธอ..