...ความรักที่ ฉันมี สีจางจืด หลบเงามืด ข่มไว้ ไม่ให้เห็น แม้นเจ็บปวด รวดร้าว เศร้ารำเค็ญ จึงหลีกเร้น หลบหน้า หนีมาไกล .....มิตรภาพ ผูกพัน เคยหวานชื่น กลับขมขื่น เพราะเธอ เริ่มเฉไฉ แล้วแรมลับ หายหน้า ลาฉันไป ทิ้งฉันทน หมองไหม้ ไว้เดียวดาย ....ความรักที่ จริงใจ ให้หมดแล้ว คงเหลือแนว แผลรัก เธอฝากให้ โดนคมเล่ห์ ลวงหลอก ออกอุบาย แล้วฆ่าฉัน ให้ตาย อย่างเลือดเย็น. ....พอกันที ความรัก คนร้อยเล่ห์ ฉันทุ่มเท ให้ไป เธอไม่เห็น เคยวาดหวัง สร้างรัก ทุกเช้าเย็น คงจะเป็น ได้แต่ แค่เพียงฝัน ..
5 มิถุนายน 2550 11:18 น. - comment id 705620
ความรักที่ มอบให้ จากใจพี่ ก็ยังมี อยู่เสอ นะเธอจ๋า ไม่มีเล่ห์ ลวงหลอก ดอกแก้วตา เชื่อพี่นะ ไผ่ดำ จำไว้เอย
5 มิถุนายน 2550 11:39 น. - comment id 705641
คงแค่ฝันเพราะฉันมีแค่นี้ มีเพียงรักล้นฤดีแต่ไร้ค่า เพราะเธอมองจ้องเพียงแค่เงินตรา รักที่ว่าคงเป็นเช่นฝันไป
5 มิถุนายน 2550 12:08 น. - comment id 705665
หวัดดีจ้าคุณพี่ไผ่ดำ อันนี้ต้องยึดรักคนที่เขารักเราดีกว่า ถึงจะดี มีรักแล้วมีทุกข์ก็อย่าไปยุ่งกับมันเลย
5 มิถุนายน 2550 12:09 น. - comment id 705666
เกินกว่าใจจะใฝ่ฝันรักพลันจบ ได้แต่หลบซ่อนเร้นใจไม่ให้เห็น ซ่อนขื่นขมตรมเศร้าทุกเช้าเย็น ฉันคงเป็นแค่คนไกลในใจเธอ แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ
5 มิถุนายน 2550 12:36 น. - comment id 705686
แวะมาเยี่ยมอีกคนครับ.. แหม..เพลงก็ก็ศร้า กลอนก็เศร้า.. เข้าบรรยากาศ
5 มิถุนายน 2550 13:24 น. - comment id 705713
ความรัก..บอกเป็นปริมาณยากครับ..ไผ่ดำต้องรักตัวเองด้วยครับ..อย่าให้คนอื่นหมด
5 มิถุนายน 2550 13:33 น. - comment id 705723
อยากทำให้ได้เหมือนกลอนเหมือนกันนะคะ แต่ยากจัง
5 มิถุนายน 2550 14:30 น. - comment id 705750
ในเมื่อรักมันช้ำชอกและหมองหม่น ก็อย่าทนมันอีกเลยนะน้าจ๋า ทิ้งไปเถอะเธอคนนี้ที่เย็นชา ตัดใจลาพาใจไปให้ไกลเธอ แวะมาทักทายเหมือนเดิมครับ
5 มิถุนายน 2550 15:30 น. - comment id 705780
หากเป็นแค่ความฝัน เราคงตื่นมายิ้มได้...แต่ถ้าไม่ใช่ก็คงต้องยิ้มรับกับวันใหม่ให้ได้อยู่ดีแหละเนาะ
5 มิถุนายน 2550 18:14 น. - comment id 705896
วันนี้ทำไมเศร้าคะ
6 มิถุนายน 2550 15:38 น. - comment id 706281
ทั้งที่อยากมีเธอใกล้ในวันนี้ แต่ที่มีคือว่างเปล่าเศร้าถามหา เธอไปแล้วปล่อยมือฉันและสัญญา มีน้ำตาคอยปลอบใจให้ร้าวรอน
6 มิถุนายน 2550 22:52 น. - comment id 706490
............... .....ขอเวลาให้ฉัน....ตอนนี้ยังรักกันไม่ได้.... ....หยุดเสียใจได้แล้วนะคะ พี่ไผ่ดำ......
15 สิงหาคม 2550 15:37 น. - comment id 738622
แสนว้าเหว่ เหมือน..ขมิ้น บินละล่อง ตระเวณห้อง เวหาสตาม วาสนา ต้องโดดเดี่ยว ไร้คู่ อยู่เอกา ค่ำก็หา สุมทุม พุ่มไม้นอน ไม่มีใคร ติดตาม มาถามทัก ไม่มีใคร หมายสมัคร สโมสร จึงอยากมี มิตรรัก เป็นนักกลอน มาคอยสอน บทกวี ทุกวันเอย.