...ผู้แพ้..(สิบทิศ)

....ทุกวันนี้ ฉันอยู่ เป็นผู้แพ้
โดนรังแก เจ็บช้ำ กับคำหลอน
หมดเยื่อใย  เสน่หา และอาวรณ์
สิ้นอาทร ฉันแล้ว หรือแก้วตา   
 ..... รักคนที่ อยู่ไกลไกล เอาใจยาก
แฟนเขามาก มองไม่รู้  ดูไม่เห็น
รักของเรา ช่างเหมือนลม พัดยามเย็น
เขาไม่เห็น หน้าเรา เขาก็ลืม     
...กลอนบทนี้ขอเขียนแทนคนอื่นเพื่อ สะท้อนความรักของคนที่มีหัวใจอยู่ไกลไกล..

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ไผ่ดำ 31 พ.ค. 2550 06:54 น. - ID 103053

872

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/103053 ที่มา: ไผ่ดำ

comments powered by Disqus

นายธนา

31 พฤษภาคม 2550 07:26 น. - comment id 703760

น่าสงสารจัง
เรื่องมันเศร้า....ครับ

คนบนเกาะ

31 พฤษภาคม 2550 09:06 น. - comment id 703783

รักคนที่  อยู่ไกล  เอาใจยาก
ถึงลำบาก  แต่ปล่อยใจ  ไปหมดสิ้น
ถึงแม้เรา  ต้องโศกา  น้ำตาริน
แต่ใจยิน  ดีมอบ  ชอบคนไกล

bananaleaf

31 พฤษภาคม 2550 12:23 น. - comment id 703849

เขียนกลอนโดนใจจัง
อยากให้ตังค์นะถ้าอยู่ใกล้ๆ
ให้แค่สิบบาทจะพอไหม
ถ้าไม่พอใจก็จะไม่ให้เลย

 สวัสดีค่ะคุณไผ่ดำ
ขออนุญาตแซวเล่น ๆค่ะ
แต่กลอนโดนใจจัง ๆ เลยเนาะ

tiki

31 พฤษภาคม 2550 18:23 น. - comment id 703928

ไจโกะจ้า

1 มิถุนายน 2550 11:00 น. - comment id 704113

ถ้าวันนี้ ต้องอยู่ อย่างผู้แพ้
คงดูแย่ ถูกเหยียบย่ำ ด้วยคำหลอน
ถ้าเราทำ แข็งใจ ไม่อาวรณ์
คงแน่นอน ไม่นาน บานฤดี
ให้เวลา แก้ไข  ในสิ่งผิด
เราต้องคิด มองไกล ใจสุขศรี
อนาคต ข้างหน้า ถ้าเรามี
จะต้องเจอ คนดี ไม่หนีไกล