แล้วจะเก็บลมหายใจมาฝาก

สายน้ำแห่งรัก

บนเส้นทางของความฝัน.....การเดินทางดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ในหลาย-หลาย ครั้งของการเดินทาง เราอาจก้าวพลาดไปบ้างและต้องวนกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่จุดเดิมอีกครั้งและ...อีกครั้ง
แต่ทุกครั้งเราก็สั่งสมสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า-ประสบการณ์เพื่อที่เราจะได้เตรียมความพร้อมมากขึ้นกับการเดินทางครั้งต่อไป
คนดี ยอดรัก สุดที่รัก เจ้าหญิงของฉัน คนที่ฉันรัก คนรักของฉัน....
การเดินทางครั้งนี้ของฉัน...อาจไม่มีเธอเป็นผู้ร่วมทางอาจไม่มีเธอคอยปลอบประโลมยามอ่อนล้าทั้งใจ-และกาย....อาจไม่มีตักอุ่น-อุ่น และรอยยิ้มที่แสนคุ้นเคยที่ฉันขอดูมันก่อนนอนทุกคืนจากเธอ...
อาจไม่มีน้ำเสียงที่อ่อนโยน หรือเสียงหัวเราะยามหยอกล้อกันเหมือนวันเก่า-เก่า
แต่ฉันจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในส่วนลึกของหัวใจดวงนี้
แม้ไม่มีเธอร่วมทางด้วยอีกแล้วก็ตามเพราะระหว่างเราคงเป็นเพียงเส้นขนาน
ที่อาจเคียงคู่กันได้ แต่ไม่อาจมาบรรจบเป็นเส้นเดียวกันอีกแล้ว...
จนกว่าวันนั้นนะ...จนกว่าวันที่วงล้อแห่งดวงชะตา จะพาเรากลับมาพบกัน และรักกัน - อีกครั้ง
เมื่อสิ้นสุดการเดินทางครั้งนี้ หรือ อีกกี่ครั้งก็ตาม สักวันนะ- สักวันเมื่อถึงวันนั้น ฉันจะเก็บลมหายใจมาฝาก....เธอผู้เป็นยอดรักเพียงหนึ่งเดียว  เป็นลมหายใจของฉันตลอดมา และ ....จะตลอดไป