อีกกี่นานที่โลกยังคงหมุน อีกนานไหมลมหายที่เป็นทุนจะหมดสิ้น อีกกี่นานที่นกจะขับขานให้ยลยิน ไม่อยากเล่นลิ้น...กับคำถามที่ยากเกินไป ฉันไม่รู้มากมายขนาดนั้น นิจนิรันดร์ยาวนานแค่ไหน อนันตกาลเป็นเวลานานเท่าไร ที่ความรักของใครจะเป็นได้ดังลิขิต ไม่ต้องรักฉันจนชั่วนิรันดร์ ขอเพียงแค่พอถึงวันเธอสิ้นชีวิต ก็เช่นกัน...หากชีวันฉันปลงปลิด ตราบนั้นฉันจึงค่อยคิดหยุดรักเธอ ณ วันนี้ที่ยังมีลมหายใจ โปรดรับรู้ไว้...ยังคิดถึงและห่วงใยอยู่เสมอ แม้ว่าเราห่างกันไกล...ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอ ในห้วงคำนึงยังคงเป็นเธอ...มิเคยเปลี่ยนแปลง
25 พฤษภาคม 2550 21:23 น. - comment id 701594
25 พฤษภาคม 2550 21:36 น. - comment id 701599
น้ำนมราชสีห์ : ไม่ค่อยเห็นพี่เอากลอนมาลงเลยคับ แต่อย่างน้อยเข้ามาเป็นกำลังใจกันแบบนี้ก็ด๊ใจแล้วคับ
26 พฤษภาคม 2550 14:55 น. - comment id 701785
อย่าเก็บเอาอดีตมาเป็นตัวบั่นทอนชีวิตนานนักนะค่ะ โลกนี้ยังมีสิ่งที่ดี ๆ รอคุณอยู่เสมอ แต่มันอยู่ที่ว่าคุณกล้า ที่จะเผชิญกับมันหรือเปล่า....
28 พฤษภาคม 2550 12:30 น. - comment id 702422
whitleily : ขอบคุณนะคับสำหรับกำลังใจดี-ดี เห็นจะต้องรีบรวบรวมความกล้าซะทีละ