ในห้วงคำนึง

ว่าที่กวี


อีกกี่นานที่โลกยังคงหมุน
อีกนานไหมลมหายที่เป็นทุนจะหมดสิ้น
อีกกี่นานที่นกจะขับขานให้ยลยิน
ไม่อยากเล่นลิ้น...กับคำถามที่ยากเกินไป
ฉันไม่รู้มากมายขนาดนั้น
นิจนิรันดร์ยาวนานแค่ไหน
อนันตกาลเป็นเวลานานเท่าไร
ที่ความรักของใครจะเป็นได้ดังลิขิต
ไม่ต้องรักฉันจนชั่วนิรันดร์
ขอเพียงแค่พอถึงวันเธอสิ้นชีวิต
ก็เช่นกัน...หากชีวันฉันปลงปลิด
ตราบนั้นฉันจึงค่อยคิดหยุดรักเธอ
ณ วันนี้ที่ยังมีลมหายใจ
โปรดรับรู้ไว้...ยังคิดถึงและห่วงใยอยู่เสมอ
แม้ว่าเราห่างกันไกล...ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอ
ในห้วงคำนึงยังคงเป็นเธอ...มิเคยเปลี่ยนแปลง
				
comments powered by Disqus
  • น้ำนมราชสีห์

    25 พฤษภาคม 2550 21:23 น. - comment id 701594

    1.gif
  • ว่าที่กวี

    25 พฤษภาคม 2550 21:36 น. - comment id 701599

    น้ำนมราชสีห์ : ไม่ค่อยเห็นพี่เอากลอนมาลงเลยคับ
    แต่อย่างน้อยเข้ามาเป็นกำลังใจกันแบบนี้ก็ด๊ใจแล้วคับ
    
    55.gif46.gif
  • whitleily

    26 พฤษภาคม 2550 14:55 น. - comment id 701785

    อย่าเก็บเอาอดีตมาเป็นตัวบั่นทอนชีวิตนานนักนะค่ะ
    โลกนี้ยังมีสิ่งที่ดี ๆ  รอคุณอยู่เสมอ  แต่มันอยู่ที่ว่าคุณกล้า
    ที่จะเผชิญกับมันหรือเปล่า....36.gif
  • ว่าที่กวี

    28 พฤษภาคม 2550 12:30 น. - comment id 702422

    whitleily : ขอบคุณนะคับสำหรับกำลังใจดี-ดี 
    เห็นจะต้องรีบรวบรวมความกล้าซะทีละ
    
    55.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน