เนื่องใน ฤทัยช้ำ ตะละนำ มนาดูร เพียงรัก บ่เกื้อกูล กลพูน ทวีวาย โอ้อก ระทกร่ำ อุระช้ำ บ่ห่างหาย เว้าวาร มลายคลาย ก็บ่วาย จะวายทรวง ร้าวใด ณ.ใครทำ อุระร่ำ ลุลามสรวง พร่างพราว ณ.ดาวดวง จะถามทวง ณ.ใครกัน ใจเรา มิใช่หรือ ก็ริดื้อ และดึงดัน อกจึง ระทกสั่น ก็ใครกัน นะรั้นเอง