คนปลายใจใช่ปลายตาอย่าตัดพ้อ อดีตล้อหวั่นไหวจึงไหวหวั่น ความพลั้งพลาดเผลอไปใช่รางวัล เป็นขีดขั้นของใจใส่อดทน ก็ยังอยู่ในใจไม่ลืมเลือน ยังย้ำเตือนติดตาคราใจหม่น เพราะซื่อเขลาเยาว์ไปเชื่อใจคน ถูกพร่าปล้นจิตใจโทษใครกัน ในสายตาจดจำหมดจดปลายใจ แต่บอกใครมิได้ให้เขาหยัน มีน้ำตาบ่านองคล้องรางวัล ไว้รับขวัญใจดวงนี้ที่ช้ำชา.
25 พฤษภาคม 2550 07:34 น. - comment id 701154
........... ไพเราะมากครับ .... ไม่ไศร้าขนาดนั้น ขอบคุณครับ คนปลายตา
25 พฤษภาคม 2550 09:37 น. - comment id 701191
บางทีที่ตามองเห็นอาจจะไม่ได้เป็น อย่างที่คิด หากเผลอใจหลงเชื่อกับคำลวง ก็อาจจะทำให้ใจเป็นทุกข์ได้เสมอนะครับ
25 พฤษภาคม 2550 10:31 น. - comment id 701227
อย่าช้ำเลยครับ ชีวิตคนเรามันลุ่ม ๆ ดอน ๆเหมือนถนนในชนบทนั่นแหละครับ
25 พฤษภาคม 2550 10:07 น. - comment id 701251
"คำพูด" บางอย่างต้องใช้สติปัญญาคิดทบทวน ด้วยค่ะ... จะได้ไม่เจ็บมากมาย.....
25 พฤษภาคม 2550 14:07 น. - comment id 701419
พี่นางฟ้าค่ะ ไม่เป็นไรอยู่ปลายใจก็ค่อยๆขยับมาใกล้ๆก็ได้ค่ะ กินพื้นที่ไปเรื่อยๆ
26 พฤษภาคม 2550 07:50 น. - comment id 701644
ขอบคุณค่ะคุณความคิดเห็นที่1ไม่เป็นไรค่ะคุณน้ำนมราชสีห์จริงค่ะคุณเบรฟฮาร์ทขอบคุณค่ะคุณคนบนเกาะน่าจะดีนะคะถ้าทำอย่างน้องเพียงแพรวบอก...แล้วพี่นางฟ้าจะไม่โดนบอมบ์รึคะ
27 พฤษภาคม 2550 19:36 น. - comment id 702269
เศร้าจัง
28 พฤษภาคม 2550 05:42 น. - comment id 702310
ชีวิตมันก้อเป็นยังงี้เองค่ะคุณฟ้ายังตาบอด