เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า ฉันจะกล้าเอาน้ำตาอวดเขาหรือ เธอเย็นชาเหยียบย่ำฉันไม่ยั้งมือ สายตาคือคมนำแข็งเชือดแทงทรวง เคยออดอ้อนเอียงอายชม้ายชะม้อย ประดิดประดอยดัดจริตลวงติดบ่วง เจ้าน่ารักกิริยาสุดาดวง ใจจึงล่วงไปหลงรักหัวปักหัวปำ ทั้งป้อนปรนคารมและโลมรัก ชมดวงพักตร์เชยดาวทั้งเช้าค่ำ ใครจะรู้ว่าหล่อนซ่อนใจดำ กับรอยยิ้มหวานฉ่ำซึ่งล้ำลึก ผีเสื้อหนุ่มชุ่มฉ่ำกับน้ำหวาน เอมดวงมานไหนเล่าจะเฝ้าตรึก ว่าดอกสดแซมพุ่มชอุ่มพฤกษ์ จะมีพิษให้สะอึกกระอักรัก เพลินกับรสหวานล้ำเมื่อแรกเกิด จิตเตลิดหลงใหลให้จมปลัก สิ่งนี้หนอหวานละมุนกรุ่นหอมนัก จึงสมัครมอบกายเผื่อปรายใจ เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า ฉันมิกล้าเอาน้ำตาอวดคนใหม่ คมน้ำแข็งที่คมกริบกรีดฤทัย คนปรายใจมีเพียงฉันเท่านั้นเอง ...................................................... ลองแต่งดู อ่าน ๆ ก็รู้สึกขัด ๆ ชื่อก็ไม่รู้จะตั้งว่าอะไร คนปรายใจ มั่ว ๆ ไปก็แล้วกันครับ
25 พฤษภาคม 2550 05:47 น. - comment id 701143
คนปลายใจใจน้อยหรือน้อยใจ จึงหวั่นไหวตัดพ้อล้อห่วงหา จงปล่อยวางทุกอย่างไว้ไม่นำพา เถอะรู้ว่าเรามีค่าอย่าเสียใจ.
25 พฤษภาคม 2550 11:20 น. - comment id 701280
เย้ยกันเห็นๆ...แบบนี้ช้ำชอกจน ไม่น่าปรายใจเล้ย
25 พฤษภาคม 2550 13:39 น. - comment id 701401
25 พฤษภาคม 2550 15:23 น. - comment id 701467
เศร้าเน๊าะ ถ้าเป็นไปได้ขออยู่กลางใจดีกว่า
25 พฤษภาคม 2550 21:06 น. - comment id 701589
เจ็บนะ แบบนี้
25 พฤษภาคม 2550 21:44 น. - comment id 701604
ขอบคุณทุกคนนะครับ ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ...... ปวดท้อง...ต้องเมายาลดกรดอีแล้ว 555
21 มิถุนายน 2550 23:03 น. - comment id 713118
ไพเราะมากทีเดียว
31 สิงหาคม 2550 11:41 น. - comment id 746883
ปวดท้องบ่อยเหรอคะ กินข้าวให้ตรงเวลานะคะ อย่าเอาแต่อ่านหนังสือกับแต่งกลอนพักผ่อนบ้างนะ