วันนั้น...

ละอองน้ำ


      ลมพัดเบาเบา
พาความเงียบเหงามาจากแดนไกล
แทรกซึมผ่านไปถึงหัวใจ
บอกฉันว่ามีใคร  กำลังเสียน้ำตา
      ลมผ่านมาอีกครั้ง
ในวันที่ใครสักคนกำลังเหว่ว้า
รอคอย การกลับมา
ช่วยปลดปล่อยใจอ่อนล้า  ให้ผ่อนคลาย
      ลมคอยเตือนเสมอว่า
ช่องว่าง ระหว่างเวลาที่ขาดหาย
เขาเองก็เปล่าดาย..
ไม่ได้แตกต่างมากมาย กับที่ฉันเป็น
      แค่เวลาพาเราจากกันไป
เติบโต เป็นผู้ใหญ่  ให้ได้เห็น
โลกจริง ชีวิตจริง ที่มันเป็น
ว่ามันแตกต่างจากเช่นที่เป็นมา
      แล้วเราจะเจอกันอีกครั้ง
ในวันที่เราคาดหวัง  ให้ดีกว่า
ฉันจะกลับไปช่วยซับน้ำตา
ในวันที่เธอรู้ค่า  แห่งการรอคอย				
comments powered by Disqus
  • ยุทธภูมิ

    9 กุมภาพันธ์ 2545 08:01 น. - comment id 34429

    การรอคอย  เป็นความทรมานที่สุด
    ผมเข้าใจดี  เพราะเพิ่งนั่งรอคอยใครบางคนมา
  • ลมเหงา

    9 กุมภาพันธ์ 2545 12:02 น. - comment id 34475

    การรอคอยที่งดงาม..กับความฝันที่ฉันมี
    เธอคนเดียวที่แสนดี..ชั่วชีวิตนี้มีแต่เธอ
    .......ถ้ารอแล้วคุ้มค่ามันก้อน่ารอไม่ใช่หรือ.......
  • ละอองน้ำ

    10 กุมภาพันธ์ 2545 10:34 น. - comment id 34684

    นั่นสินะ  ถ้าคุ้มค่าก็น่ารอ
  • numchar

    20 กุมภาพันธ์ 2545 00:16 น. - comment id 36415

    จะให้รอก็บอกสิ 
    ไม่ใช่ทิ้งไปเฉยๆ
  • ละอองน้ำ

    4 มีนาคม 2545 23:13 น. - comment id 38661

    คุณ numchar  มาจากไหนล่ะเนี่ย
  • zonkung

    8 กันยายน 2545 15:30 น. - comment id 74442

    มารอ...เมี๊ยว..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน