หน้าส่วนตัว
นาทีหนึ่ง...
ฉันคิดเรื่องเธอจนสับสนไปหมด
แต่อีกนาทีหนึ่ง...
หัวสมองของฉันกลับมีแต่ความว่างเปล่า
ไม่รู้ว่า...การรักเธอต่อไป...
กับ...การเกลียดเธอตั้งแต่นาทีนี้
อย่างไหนจะดีกว่ากัน
...
แต่...ไม่หรอก...
ฉันเกลียดเธอไม่ได้...ฉันเกลียดเธอไม่ลง
ฉันคงรักเธออยู่ฝ่ายเดียว
ใช้ความเจ็บช้ำ...ความปวดร้าวแห่งชีวิต...
หล่อเลี้ยงความรัก
แล้วเธอคงเข้าใจมัน...สักวัน
ว่าที่กวี 21 พ.ค. 2550 14:12 น. - ID 102615 
721
6
0
21 พฤษภาคม 2550 15:22 น. - comment id 699202
พี่แวะมาเยี่ยมจ้ะ..แบบว่าคิดถึงจ้ะ..
21 พฤษภาคม 2550 15:31 น. - comment id 699215
กุหลาบขาว : หายไปหลายวันผมเองก็คิดถิงพี่น้องที่นี่เช่นกันคับ
21 พฤษภาคม 2550 19:05 น. - comment id 699326
รักและแค้นสุดปลายแห่งอารมณ์ สักวันก็เข้าใจเอง สู้ๆ
21 พฤษภาคม 2550 23:48 น. - comment id 699495
ความรักกกกกกกกก เพราะคำว่ารัก ของความรักกกกกกกกก ถึงได้ยอมทุกอย่าง คงมีสักวันค่ะ สู้ สู้
22 พฤษภาคม 2550 13:25 น. - comment id 699686
อ่านแล้วนึกถึงเหล้าเลยทั้งรักและเกลียดมัน
24 พฤษภาคม 2550 09:57 น. - comment id 700516
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย : ไอ้เราเองก็เข้าใจอ่ะนะ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่เค้าจะมาเข้าใจซะที
24 พฤษภาคม 2550 09:59 น. - comment id 700518
ทะเลใจ : เพราะคำว่ารัก...คำที่สะกดง่าย...แต่เข้าใจยาก
24 พฤษภาคม 2550 10:02 น. - comment id 700520
เด็กอ้วน : เมื่อไหร่เจ๊จะกลับมาเนี่ย...เหงา(เปรี้ยว)ปากละไม่มีใครเม้าท์(เมา)ด้วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
