สักวาหน้าฝนข้าทนหนาว เพราะไกลเจ้าจอมจิตพิศสมัย เสียงฝนตกเหมือนตัวพี่ที่ช้ำใจ เสียงฟ้าร้องเหมือนหัวใจพี่ระบม พี่นั่งคอยเวลาเจ้าหวลกลับ พี่นั่งนับคืนวันที่ขื่นขม พี่นั่งเฝ้าแนบชิดได้ชื่นชม พี่นั่งข่มใจไว้เพื่อรอเธอ อีกกี่วันยอดดวงใจพี่จะกลับ อีกกี่เดือนพี่นั่งนับไม่พลั้งเผลอ อีกกี่ปีพี่ถึงจะพบเจอ สักวันหนึ่งนะเธอคงใกล้กัน ขอสัญญายามห่างไกลจากเจ้า พี่จะเฝ้าแนบนิดชิดจอมขวัญ พี่จะรอยาใจของพี่นั้น จะรอวันแนบชิดติดใจเอย
19 พฤษภาคม 2550 22:16 น. - comment id 698379
..... ขอบคุณๆ ที่รอ ฉางน้อย อิอิ มั่วอีกแระยัยฉางน้อย 55555
19 พฤษภาคม 2550 22:29 น. - comment id 698384
ก.ศ.กษิพจน์ สวสดีคะ หน้าฝนคนครวญคร่ำเยอะเนอะคะ...ว่าแต่เขาอิเหนาเปงเองอ่า
19 พฤษภาคม 2550 23:01 น. - comment id 698392
/41%มาเป็นกำลังใจให้คนขี้เหงา
20 พฤษภาคม 2550 00:39 น. - comment id 698415
สักวาพี่เฝ้ารอขอหน้าฝน น้องหน้ามนเร้นกายห่างหายหน้า เหมือนจงใจจักหลบกลบร้างรา ทิ้งพี่ยากำสรวลครวญรำพัน สายฝนพรำฉ่ำเย็นชื่นรื่นสดใจ ยอดดวงใจไยมิกลับมารับขวัญ พี่ทนท้อพ้อรักถักกำนัล อย่าแกล้งกันอย่างนี้มิดีเอย.
20 พฤษภาคม 2550 09:18 น. - comment id 698499
ขอแก้ไขหน่อยนะคะพิมพ์ผิดไปค่ะ..แบบว่านางฟ้าขอโทษนะคะ......... สักวาพี่เฝ้ารอขอหน้าฝน น้องหน้ามนเร้นกายห่างหายหน้า เหมือนจงใจจักหลบกลบร้างรา ทิ้งพี่ยากำสรวลครวญรำพัน สายฝนพรำฉ่ำเย็นชื่นรื่นสดใส ยอดดวงใจไยมิกลับมารับขวัญ พี่ทนท้อพ้อรักถักกำนัล อย่าแกล้งกันอย่างนี้มิดีเอย.
20 พฤษภาคม 2550 19:33 น. - comment id 698690
กลอนสักวา นี่น่าอ่านเสมอนะ