แค่พบกันเพียงนั้นไว้ฝันถึง ก็สุดพึงซึ้งจิตเมื่อชิดหวัง วิมานวาดปรารถนา พะว้าพะวัง ช่างสุขจริง สุขจัง หวังวิมาน เอาไว้เป็นเช่นพลังเมื่อพลั้งพ่าย ไว้รดรายหทัยหวาดที่พลาดผ่าน ไว้จารจด ทดแทนวิแมนมาน ไว้อิ่มซ่าน ดาลแด เมื่อแพ้เยือน ไว้คิดถึงพึงถาม หวามความคิด เป็นมวลมิตรสนิทแนบแม้แบบเพื่อน เป็นแสงเย็นเพ็ญวาวของดาวเดือน เป็นผ้าซับรอยเปื้อน หยาดน้ำตา เอาความหวานปานหวังที่ถั่งทับ มาเปลี่ยนปรับซับทรวงที่ห่วงหา เอาบรรดาปวงความดีเคยมีมา มาเสี้ยมส่วนปรารถนาให้เบ่งบาน แค่เพียงนี้ที่ฝันวันละนิด ขอใช้สิทธิ์ นิดนั่น จนสั่นซ่าน ปล่อยความสุขรุกหทัยละไมมานย์ จุมพิตกับรสหวาน ปานละเมอ แค่พบกันเพียงนั้นเมื่อฝันถึง ดั่งนี้จึงหมดสิทธิ์คิดเสนอ ใช้ความดีพลีพจน์รสบำเรอ ฉันกับเธอ รักกัน แค่ฝันไป .......................................... "พระฤหัสที่ ๑๗ พฤษภาคม ๕๐" - แทนคุณแทนไท
18 พฤษภาคม 2550 09:48 น. - comment id 697675
หากมีฝันนั่นจึงจะมีหวัง เป็นพลังก้าวผ่านไม่หวั่นไหว เปลี่ยนความรักเป็นความหวังกำลังใจ ขอเพียงได้เพียงเคยพบ...ก็เกินพอ
18 พฤษภาคม 2550 10:04 น. - comment id 697683
ฝันดีๆ ไม่อยากลุกจากที่นอนเลย
18 พฤษภาคม 2550 10:06 น. - comment id 697684
ฝันกลางวันหรือเปล่าคะ
18 พฤษภาคม 2550 10:17 น. - comment id 697691
ได้แค่นี้ก็ฝันดีแล้วล่ะ..
18 พฤษภาคม 2550 10:31 น. - comment id 697693
แม้พบกัน แค่ในฝัน มิหวั่นไหว แม้ว่าไกล สุดปลายฟ้า มิกล้าหวัง แม้ว่ารัก มิอาจก่อ ให้จริงจัง ฉันก็ยัง สุขที่ใจ แม้ไม่เจอ ..................................................... อยากเขียนงานรัก.. แจมน้องบ้าง.. ก็เขียนได้แค่เนี่ย..อิอิ ......................................................
18 พฤษภาคม 2550 10:59 น. - comment id 697704
ฝันได้งดงามเหลือเกิน คุณแทนไท
18 พฤษภาคม 2550 11:42 น. - comment id 697720
ฝันแล้วลาฟ้ามืดหม่นชืดนัก เกินหาญหักดวงจิตไม่คิดห้าม ตอบคำถามความจริงที่วิ่งตาม อยากฝ่าข้ามความอาลัยไม่ได้เลย เขียนได้แค่นี้เหมือนกันค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 12:12 น. - comment id 697735
หากใจภักดิ์ยังรักเธอเสมอมั่น แม้นเพียงฝันจะขอเป็นเพื่อเห็นหน้า แม้นต้องทดต้องท้อทรมาน์ ขอหลับตาชั่วชีวิต .. นิจนิรันดร์ แค่นี้ก็ทำเอาคนอ่านซึ้งตามแล้วล่ะคะ ลึกสุดใจจริงๆ
18 พฤษภาคม 2550 13:46 น. - comment id 697834
พักนี้ได้อ่านงานหวานๆ บ่อยจัง .. อ่านอย่างเดียวนะ .. ยังไม่มีปัญญาเขียน ..
18 พฤษภาคม 2550 14:27 น. - comment id 697886
หรืออารมณ์บ่มใจจนไหวอ่อน หลับตานอนคิดย้อนถึงวันหวาน อบอุ่นรักซึ้งนักแนบดวงมาลย์ เกล็ดน้ำตาลความหวานยังแพ้เรา กล่องดวงใจห่อไว้ด้วยด้วยไออุ่น อ่อนละมุนดังปุยนุ่นมาเคลือบเคล้า ละล่องลอยเรื่อยไปใกล้แนบเนา เงาสองเราคู่ข้างกลางทางไกล กระซิบใกล้ข้างใจว่าหวงนัก ด้วยใจปักแน่แล้วไม่ไปไหน ผูกสายป่านยาวขึงตรึงสองใจ ผูกพันไว้กลัวใครมาพรากกัน ยามร้างลาพลัดตาอุราเหงา โรคซึมเซาซาบซึ้งถึงในฝัน ผวากอดเขนยแนบแอบรำพัน จนไก่ขันเหว่ว้าน้ำตาพราว เปรียบความรักในใจให้ใครทราบ อุ่นดังอาบน้ำทิพย์ยามเหน็บหนาว แม้นคืนมิดดับสนิทไม่มีดาว ดาวเนตรเรายังประกายฉายดารา ขอหวานหน่อยเถอะค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 14:35 น. - comment id 697895
ขอแค่มีสิทธิ์ฝันบ้าง ก็เพิ่มเติมพลังใจได้แล้วค่ะ...
18 พฤษภาคม 2550 23:29 น. - comment id 698077
หากมีสิทธิ์คิดได้ใช่แค่ฝัน เธอกับฉันคงพานพบสบสิ่งหวัง ใจคงไม่บิดเบือนเหมือนเกลียดชัง เรื่องหนหลังฝังไว้ใต้ความลืม.
18 พฤษภาคม 2550 23:56 น. - comment id 698106
แวะมาทักค่ะ เริ่มมึนศีรษะแต่งกลอนไม่ได้แล้วค่ะ
19 พฤษภาคม 2550 07:18 น. - comment id 698141
อยากให้ฝัน เป็นจริง ใช่เพียงฝัน จะมิหวั่น รอรัก เสน่หา ขออิงแอบ อกอุ่น ทุกเวลา ยามนิทรา เคียงข้าง มิห่างกาย จะขอเป็น คู่คิด มิตรคู่แท้ จะดูแล เคียงข้าง มิห่างหาย ถึงลำบาก ทุกข์ท้อ แทบเจียนตาย มิวางวาย รักพี่ ทุกเวลา... แวะมาทักทายค่ะ เผื่อว่าจะเป็นคนในฝัน