ผิงไฟ...ห่มดาว

ชมพูภูคา J.


ก่อกองฟืนผิงไฟได้คลายหนาว
ฟ้าพร่างพราวดาวสวยช่วยส่องแสง
เหน็ดเหนื่อยนักพักกายได้ผ่อนแรง
ใจแห้งแล้งกอดคอก่อกองไฟ
ยินสรรพเสียงหลากสำเนียงเข้าคลอเคล้า
ใต้ร่มเงาหอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้
สายธาราลดเลี้ยวลัดเลาะไกล
หริ่งเรไรร่ำร้องกล่อมโลกา
ร้อยรำพันบทกลอนนอนทอดถอน
ใจคนจรร้าวรอนคนึงหา
อยู่ห่างบ้านห่างเมืองไกลลับตา
มาแรมร้างโรยราอยู่ผาภู
ก่อกองฟืนผิงไฟได้คลายหนาว
ห่มแสงดาวพราวฟ้าน่าอดสู
แม้ข้างกายรายล้อมเพื่อนพ้องอยู่
หากไร้คู่เคียงข้าง...อ้างว้างใจ
				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    16 พฤษภาคม 2550 21:37 น. - comment id 696834

    y1pCf3_0dD0LlHg_pm7cd3hqzXvO7BkpYl5k_qPs
    เมื่อหนาวกายก็หายหนาวคราวห่มผ้า
    รอบกายามีไฟให้อบอุ่น
    แต่หนาวจิตด้วยคิดหนักรักขาดทุน
    ไม่อาจอุ่นด้วยสิ่งใดให้ห่มเอย
    
    อิอิ..แต่งไปมั่วแระ ป.ปลา...ดีจ้าชมพูฯ
    
    36.gif11.gif16.gif
  • เรนเอง..

    16 พฤษภาคม 2550 21:48 น. - comment id 696837

    เรนแวะมาทักทายพี่ชมพูนะคะ..36.gif
    ..
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    16 พฤษภาคม 2550 22:26 น. - comment id 696855

    ถาผิงไฟยังไม่หายหนาว
    ห่มผ้าค่ะ
    
    ราตรีสวัสดิ์สบายดีน่ะค่ะ36.gif
  • ปลายตะวัน

    16 พฤษภาคม 2550 22:32 น. - comment id 696864

    === แด่.. ความเหงา ===
    
    อ่านบทกลอน ผิงไฟ  ไม่หายหนาว
    ฝังเรื่องราว  ของชมพู  ที่ภูผา
    ชวนหนาวเหน็บ เจ็บราว ร้าวอุรา
    ใจนำพา ให้อ้างว้าง อยู่วังเวง
    
    ยามเมื่อเหงา ห่มหนาว นับดาวเหนือ
    ให้เหน็บเนื้อ ลมหนาว มาข่มเหง
    แสนเจ็บเถือ เนื้อใน ใจคิดเอง
    แม้นบรรเลง เพลงกลอน ไม่ผ่อนคลาย
    
    อ่านกลอนของคุณชมพูแล้วมันสะท้อนใจ
    เลยขอแต่งกลอนให้นะครับ
    
    ขอเป็นกำลังใจ นะครับ
    
    ฝากเนื้อฝากตัวด้วย แบบว่าเป็นสมาชิกใหม่อ่ะครับ
    29.gif
  • เฌอมาลย์

    16 พฤษภาคม 2550 22:45 น. - comment id 696877

    ผิงดาว ห่มใจค่ะ อิอิ57.gif32120060512000116un3.gif
  • มัสลิน

    16 พฤษภาคม 2550 23:20 น. - comment id 696909

    65.gif
    ได้ยินคำรำพันเสกสรรกล่าว
    ถึงเมื่อคราวผิงไฟในภูผา
    แม้เชิญดาวเป็นล้านดวงให้ร่วงมา
    แทนผืนผ้ามิคลายหนาวยิ่งร้าวใจ
    
             ต่อให้ก่อกองไฟไหม้โชนเชื้อ
    และเอาเนื้อเข้าผิงยิ่งไม่ไหว
    ตราบใดที่ยังขาดคู่ซึ่งอยู่ไกล
    อุ่นอะไรไม่อาจแทนวงแขนนาง
    61.gif
                  ใครคือผู้หญิงคนนั้น?...
                  โปรดรับทราบด้วยว่า.....
                  มีคนอ้างว้างใจ......
                  รีบมาให้กำลังใจคุณชมพูภูคากันหน่อยเร้วววว....
  • whitleily

    17 พฤษภาคม 2550 09:48 น. - comment id 696989

    ห่มผ้ายังไม่หายหนาว   ก็คลุมโปงเลยแล้วกันนะค่ะคุณชมพู .....  (แวะมาแซวค่ะ)....11.gif
  • แมวคราว

    17 พฤษภาคม 2550 09:54 น. - comment id 696998

    ผิงไฟ..ยัไม่หายหนาว
    ห่มดาว..ยังไม่อบอุ่น
    งั้นก็เอานี่..วิสกี้รสละมุน
    มาฝากให้คุณ..รับรองอุ่นไปทั้งคืน..
    
    แวะมาทักทายครับ..ได้ข่าวว่าหนาวมาก..46.gif
  • เพียงพลิ้ว

    17 พฤษภาคม 2550 10:36 น. - comment id 697031

    คิดนี้นอนอย่าเปิดแอร์ เปิดพัดลมน้า ห่มผ้าหนาๆ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • อัลมิตรา

    17 พฤษภาคม 2550 12:35 น. - comment id 697121

    ใครเคยหนาวร้าวระทมดั่งลมหนาว ?
                ใครปวดร้าวทุกข์จริงแสนยิ่งใหญ่ ?
                ใครมืดมนหนทางคลางแคลงใด ?
                ใครหวั่นไหวหวาดผวานำมาเปรย ?
    
                พลันปลดสิ้นทุกข์ระทมกลางลมหนาว
                ไร้ปวดร้าวเศร้าอุราคราเปิดเผย
                ในท่ามกลางผองชนคนคุ้นเคย
                ต่างเอื้อนเอ่ยถ้อยคำนำชื่นบาน
    
                ใต้ฟ้างามยามหนาวราวอุ่นยิ่ง
                ฟังทุกสิ่งเรื่องราวคราวผันผ่าน
                แล้วกำหนดจดจำเป็นตำนาน
                ล่วงเลยกาลเพียงใดไม่ลืมเลือน
  • ก่องกิก

    17 พฤษภาคม 2550 12:35 น. - comment id 697122

    หนาวแล้วหรือครับ
    ที่บ้านฝนยังตกอยู่เลย
    ก่อไฟไฟต้องดับแน่เลย
    16.gif4.gif
  • ทะเลใจ

    17 พฤษภาคม 2550 14:23 น. - comment id 697228

    คราวหน้าถ้าไปผิงไฟห่มดาวอีก ชวนนู๋เอมไปด้วยจิคะ รับรองค่ะว่าไม่หนาวชัวร์ 11.gif
  • เพียงแพรว

    17 พฤษภาคม 2550 15:09 น. - comment id 697297

    แพรวผิงดาวห่มไฟ โดนไฟลวกเลย อิอิ
    
    ล้อเล่นค่ะ
    
    46.gif46.gif46.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    18 พฤษภาคม 2550 04:58 น. - comment id 697550

    มิอาจห่มรัก
    จึงได้ห่มดาว
    นอนเหน็บเจ็บหนาว
    รักร้าวมิเลือน
    
    57.gif57.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน