ก่อกองฟืนผิงไฟได้คลายหนาว ฟ้าพร่างพราวดาวสวยช่วยส่องแสง เหน็ดเหนื่อยนักพักกายได้ผ่อนแรง ใจแห้งแล้งกอดคอก่อกองไฟ ยินสรรพเสียงหลากสำเนียงเข้าคลอเคล้า ใต้ร่มเงาหอมกรุ่นกลิ่นดอกไม้ สายธาราลดเลี้ยวลัดเลาะไกล หริ่งเรไรร่ำร้องกล่อมโลกา ร้อยรำพันบทกลอนนอนทอดถอน ใจคนจรร้าวรอนคนึงหา อยู่ห่างบ้านห่างเมืองไกลลับตา มาแรมร้างโรยราอยู่ผาภู ก่อกองฟืนผิงไฟได้คลายหนาว ห่มแสงดาวพราวฟ้าน่าอดสู แม้ข้างกายรายล้อมเพื่อนพ้องอยู่ หากไร้คู่เคียงข้าง...อ้างว้างใจ
16 พฤษภาคม 2550 21:37 น. - comment id 696834
เมื่อหนาวกายก็หายหนาวคราวห่มผ้า รอบกายามีไฟให้อบอุ่น แต่หนาวจิตด้วยคิดหนักรักขาดทุน ไม่อาจอุ่นด้วยสิ่งใดให้ห่มเอย อิอิ..แต่งไปมั่วแระ ป.ปลา...ดีจ้าชมพูฯ
16 พฤษภาคม 2550 21:48 น. - comment id 696837
เรนแวะมาทักทายพี่ชมพูนะคะ.. ..
16 พฤษภาคม 2550 22:26 น. - comment id 696855
ถาผิงไฟยังไม่หายหนาว ห่มผ้าค่ะ ราตรีสวัสดิ์สบายดีน่ะค่ะ
16 พฤษภาคม 2550 22:32 น. - comment id 696864
=== แด่.. ความเหงา === อ่านบทกลอน ผิงไฟ ไม่หายหนาว ฝังเรื่องราว ของชมพู ที่ภูผา ชวนหนาวเหน็บ เจ็บราว ร้าวอุรา ใจนำพา ให้อ้างว้าง อยู่วังเวง ยามเมื่อเหงา ห่มหนาว นับดาวเหนือ ให้เหน็บเนื้อ ลมหนาว มาข่มเหง แสนเจ็บเถือ เนื้อใน ใจคิดเอง แม้นบรรเลง เพลงกลอน ไม่ผ่อนคลาย อ่านกลอนของคุณชมพูแล้วมันสะท้อนใจ เลยขอแต่งกลอนให้นะครับ ขอเป็นกำลังใจ นะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย แบบว่าเป็นสมาชิกใหม่อ่ะครับ
16 พฤษภาคม 2550 23:20 น. - comment id 696909
ได้ยินคำรำพันเสกสรรกล่าว ถึงเมื่อคราวผิงไฟในภูผา แม้เชิญดาวเป็นล้านดวงให้ร่วงมา แทนผืนผ้ามิคลายหนาวยิ่งร้าวใจ ต่อให้ก่อกองไฟไหม้โชนเชื้อ และเอาเนื้อเข้าผิงยิ่งไม่ไหว ตราบใดที่ยังขาดคู่ซึ่งอยู่ไกล อุ่นอะไรไม่อาจแทนวงแขนนาง ใครคือผู้หญิงคนนั้น?... โปรดรับทราบด้วยว่า..... มีคนอ้างว้างใจ...... รีบมาให้กำลังใจคุณชมพูภูคากันหน่อยเร้วววว....
17 พฤษภาคม 2550 09:48 น. - comment id 696989
ห่มผ้ายังไม่หายหนาว ก็คลุมโปงเลยแล้วกันนะค่ะคุณชมพู ..... (แวะมาแซวค่ะ)....
17 พฤษภาคม 2550 09:54 น. - comment id 696998
ผิงไฟ..ยัไม่หายหนาว ห่มดาว..ยังไม่อบอุ่น งั้นก็เอานี่..วิสกี้รสละมุน มาฝากให้คุณ..รับรองอุ่นไปทั้งคืน.. แวะมาทักทายครับ..ได้ข่าวว่าหนาวมาก..
17 พฤษภาคม 2550 10:36 น. - comment id 697031
คิดนี้นอนอย่าเปิดแอร์ เปิดพัดลมน้า ห่มผ้าหนาๆ
17 พฤษภาคม 2550 12:35 น. - comment id 697121
ใครเคยหนาวร้าวระทมดั่งลมหนาว ? ใครปวดร้าวทุกข์จริงแสนยิ่งใหญ่ ? ใครมืดมนหนทางคลางแคลงใด ? ใครหวั่นไหวหวาดผวานำมาเปรย ? พลันปลดสิ้นทุกข์ระทมกลางลมหนาว ไร้ปวดร้าวเศร้าอุราคราเปิดเผย ในท่ามกลางผองชนคนคุ้นเคย ต่างเอื้อนเอ่ยถ้อยคำนำชื่นบาน ใต้ฟ้างามยามหนาวราวอุ่นยิ่ง ฟังทุกสิ่งเรื่องราวคราวผันผ่าน แล้วกำหนดจดจำเป็นตำนาน ล่วงเลยกาลเพียงใดไม่ลืมเลือน
17 พฤษภาคม 2550 12:35 น. - comment id 697122
หนาวแล้วหรือครับ ที่บ้านฝนยังตกอยู่เลย ก่อไฟไฟต้องดับแน่เลย
17 พฤษภาคม 2550 14:23 น. - comment id 697228
คราวหน้าถ้าไปผิงไฟห่มดาวอีก ชวนนู๋เอมไปด้วยจิคะ รับรองค่ะว่าไม่หนาวชัวร์
17 พฤษภาคม 2550 15:09 น. - comment id 697297
แพรวผิงดาวห่มไฟ โดนไฟลวกเลย อิอิ ล้อเล่นค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 04:58 น. - comment id 697550
มิอาจห่มรัก จึงได้ห่มดาว นอนเหน็บเจ็บหนาว รักร้าวมิเลือน