คำตัดพ้อ ต่อว่า ฉันบ้าบิ่น หาว่าสิ้น ความรู้สึก นึกหน่ายหนี หาว่าใจ ข้างใน ไร้ไมตรี ไร้ซึ่งที่ จะรู้สึก นึกรักลง ก็ตอนนั้น ฉันนี้ แค่สิบสี่ ไม่เคยมี ซึ่งรัก และลุ่มหลง ใจก็เลย เฉยเฉย คล้ายงงงง จะให้ปลง ใจง่าย ได้อย่างไร จนเมื่อครั้น วันวาน นั้นผ่านผัน สองเรานั้น แรมร้าง จนห่างหาย ใจหวิวหวิว คล้ายคล้าย จะวางวาย โอ้ใจชาย เผลอรัก จนหนักทรวง จนเมื่อครั้น วันนี้ ก็นานแล้ว โอ้น้องแก้ว อยู่ไหน ใจห่วงหวง รู้บ้างไหม ใจพี่ หมดทั้งดวง มอบให้พวง มาลี นี้มานาน
ปลายตะวัน 15 พ.ค. 2550 14:11 น. - ID 102347 
1171
2
0
15 พฤษภาคม 2550 18:47 น. - comment id 696191
หน้าส่วนตัว
ก็รักเรามันผ่านมานานแล้ว
คงไม่แคล้วราร้างต้องห่างหัน
ยามที่รัก ผลักไสไปไกลกัน
จะให้ฉันทนรอไม่ขอทำ
ขอร่วมแจมค่ะ
15 พฤษภาคม 2550 23:05 น. - comment id 696293
แม้นตอนนั้นอายุระบุไว้ แค่สิบเจ็ดยังเยาว์วัยอยู่หนักหนา จึงไม่กล้าเอ่ยปากฝากรักมา ให้แก้วตาคนดีที่มีใจ ได้รับรู้ว่าพี่นี้รักเจ้า แต่พอเข้าอายุมากนักรักหวั่นไหว เฝ้าคิดถึงคนึงหายอดยาใจ ที่จากไกลเสียนักด้วยรักเธอสงสัยจะเป็นรักครั้งแรกแน่เลย เพราะรักครั้งแรกเป็นรักที่ยากจะลืมค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
