ใจห้ามใจไว้ว่าอย่าคิดถึง อย่าหลงซึ้งดวงจิตจะผิดหวัง แต่ใจห้ามเท่าไหร่ ใจไม่ฟัง แถมใจยังรักเขาหลงเฝ้ามอง รู้ทั้งรู้แก่ใจเขาไม่ซื่อ ใจยังดื้อตามใจไม่กลัวหมอง เห็นก็เห็นว่าเขาเข้าเคียงครอง ใจยังร้องร่ำหาคิดอาวรณ์ จึ่งเมื่อใจเจ็บช้ำถูกย่ำเหยียบ เพราะถูกเสียบด้วยหอกพิษหลอกหลอน ก็สมแล้วที่ใจ ไห้ร้าวรอน ทั้งสังหรณ์ ทั้งห้ามใจ...แต่ไม่ฟัง