บอกไม่ถูกว่ารักเธอมากแค่ไหน เพราะไม่มีเครื่องชั่งใดเป็นมาตรฐาน รู้แต่ว่า...เก็บรักไว้ ซุกซ่อนใจมาเนิ่นนาน เพราะกลัวว่าเธอจะมองผ่าน...ไม่ไยดี รักแค่ไหน...จะมีความหมายอะไรเล่า ในเมื่อเธอมีแต่เขา...เต็มหัวใจอย่างนี้ รักมาก...ก็เจ็บมาก...รู้อยู่แก่ใจดี แต่ที่ยอมเจ็บอยู่อย่างนี้...เพื่ออะไร คำตอบสุดท้าย ถ้าไม่ใช่...เพราะรัก จะมีใครยอมอกหัก...แบบนี้ไหม รักเขา...แต่...เราไม่กล้าพูดออกไป กลัวว่าความเข้มแข็งของใจ.......... ..............จะมีไม่มากพอ..............
วงศ์ตะวัน 19 เม.ย. 2550 00:59 น. - ID 101275 
1471
4
0
19 เมษายน 2550 01:23 น. - comment id 684276
สู้ สู้ นะจ๊ะ เป็นกำลังใจจ้ะ
19 เมษายน 2550 07:21 น. - comment id 684287
สิ่งที่ทำได้คือรอยยิ้มและยินดี ในตอนที่เธอและเขามาชิดใกล้ ทั้งที่เจ็บปวดมากมายภายในใจ ต้องเก็บไว้ด้วยน้ำตาแสนอาลัย ... สู้ สู้ค่ะ ... จะอยู่เป็นกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2550 09:05 น. - comment id 684317
ขอเวลาทำใจ เข้มแข้งเมื่อไรจะให้เธอไป โดยไม่ร้องไห้เลย แวะมาทักทายจ้า
19 เมษายน 2550 10:20 น. - comment id 684343
ส่งมอบกำลังใจนะค่ะ
19 เมษายน 2550 12:33 น. - comment id 684395
เป็นกำลังใจให้นะคะ....
19 เมษายน 2550 12:51 น. - comment id 684423
มามอบกำลังใจให้ค่ะ..
20 เมษายน 2550 13:32 น. - comment id 685049
หวัดดีค่าพี่วงศ์ตะวัน หนูแอบมาอ่านอีกแย้ววววค่า ชอบกลอนของพี่มากค่า อ่านแล้วมันโดนนนจริงๆ ไว้พี่เอากลอน แบบนี้มาโพส อีกนะค่า ขอบคุณค่าอิอิ มาแอบอ่านยังยังจะแอบยิ้มอีก ไปแระน้าบายค่า
18 พฤษภาคม 2550 00:08 น. - comment id 697505
กลัวเหมือนกันคับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
