เธอเดินเข้ามาเพื่อจากไป แล้วรู้ไหม คนที่ต้องปวดใจ ก็คือฉัน เพราะหัวใจถูกเหนี่ยวไว้ด้วยความผูกพัน ที่เธอเขียนขึ้น แต่กลับลบมันอย่างไม่แคร์ ในขณะที่ฉันยังรักเธออยู่ แต่สายตาที่เธอเหลียวดู ฉันยังเป็นแค่ เศษดินไร้ค่าที่เกิดมาเพื่อถูกรังแก เพียงความฝันปรวนแปร...ที่สุดท้ายก็เหลือไว้แค่ น้ำตา