หน้าส่วนตัว
จะโอบกอดยอดขวัญในคืนหนาว
ร่วมชมดาวจันทราจนฟ้าสาง
ได้แนบอิงพิงอ่อนจนหมอกจาง
ให้กองฟางประคองให้สองเรา
มองอาทิตย์เผยโฉมขึ้นชูฟ้า
ส่องสว่างบนเมฆาที่อับเฉา
หมู่วิหคโผผินบินผ่านเรา
ที่แนบเคล้าเคียงคู่อยู่เดียวดาย
ขอเวลาสองเราในครั้งนี้
ให้ติดตรึงทุกนาทีมิจางหาย
อย่าแปรเปลี่ยนความรักให้กลับกลาย
มาสลายรักพังให้ช้ำทรวง
ช่วงเวลากลางคืนแม้สั้นนัก
จะบอกรักก็ไม่ทันกับวันหวน
กลัวแต่ใจทรามเชยจะเรรวน
มิใคร่ครวญแปรเปลี่ยนเป็นอื่นไป
จะเชื่อใจได้ไหมเจ้าคนดี
ว่าเจ้านี้หมายรักครองสมัย
สำหรับข้ารักเจ้าสุดดวงใจ
ขอประทับแก้มไว้เป็นสัญญา
แม้ล่วงเกินไปหน่อยอย่าถือโกรธ
อย่าได้โทษเอาผิดตามข้อหา
ประทับแก้มเพียงครั้งในสัญญา
เมื่อกลับมาจะยอมให้ถือความ
จะห่างเจ้าแล้วหนาในวันนี้
นวลฤดีควรจำในคำสาม
ความรักเรายังเฝ้าประคองตาม
จำคำสามหมายให้ "ฉันรักเธอ"
เจรนัย 7 เม.ย. 2550 22:35 น. - ID 100903 
1071
2
0
7 เมษายน 2550 22:39 น. - comment id 681375
กี่วันกี่คืนหนา จะได้กลับไปเจอกันอีก ทำไมกาลเวลาและระยะทางมันทำร้ายจิตใจของสองเราได้อย่างไรขนาดนี้ก็ไม่รู้ เศร้าใจจัง...
8 เมษายน 2550 03:08 น. - comment id 681438
เห็นฟ้าเช้าเศร้าใจอาลัยถึง ใครคนหนึ่งที่ห่างหายไปจากฉัน จึงโศกาอาดูรสูญสิ้นพลัน ต้องจากกันแสนไกลใจรำพึง สู้ สู้ ค่ะ
8 เมษายน 2550 12:21 น. - comment id 681491
ขอบคุณครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
