หนึ่งใจนั้นมีมอบตอบแด่เธอ มั่นเสมอแม้ใจเจ็บร้อยเหน็บหนาว ต้องขื่นขมซมซานพิษรานร้าว ยามรู้ข่าวคนไกลไม่มั่นคง ท่องสามคำย้ำใจให้อดทน เพียงใจหล่นเผลอไผลใช่ใหลหลง พร้อมอภัยใจภักดิ์ถักซื่อตรง ปลอบใจปลงปล่อยวางว่าธรรมดา แม้ส่วนลึกของใจแย้งไหวหวั่น ตัวของฉันยิ้มระรื่นฝืนสีหน้า ด้วยเชื่อมั่นคำคนดีที่สัญญา จะกลับมาเคียงคู่อยู่ด้วยกัน หากวันใดใจไม่ซื่อสื่อถึงบ้าง อย่าแรมร้างขว้างใจปล่อยให้ฉัน หลงละเมอเพ้อพ้อรอทุกวัน บอกสั้นสั้นก็จะไปได้ไหมเธอ.
4 เมษายน 2550 11:11 น. - comment id 679987
ไม่ได้ไปไหน.....อยูในใสมอ
4 เมษายน 2550 14:15 น. - comment id 680014
หุ.หุ. จริงอ่ะป่ะคะพี่ชายก่องกิก
4 เมษายน 2550 17:29 น. - comment id 680132
รักแท้..ไม่หวั่นไหว..ค่ะ.
4 เมษายน 2550 19:15 น. - comment id 680170
จะให้บอกอะไรดีละน้องนางฟ้า บอกว่าคิดถึงดีไหม
4 เมษายน 2550 20:36 น. - comment id 680187
เพราะใจคนวนวกตลกเล่น ทั้งเช้าเย็นรวนเรทำเหหัน มองหารักใหม่ไว้ชื่นทุกคืนวัน คงจบกันแล้วเราเท่านี้พอ เลิก เลิกจริงๆ นะ คนหลายใจ อิอิ
4 เมษายน 2550 20:39 น. - comment id 680188
เพราะใจคนวนวกตลกเล่น ทั้งเช้าเย็นรวนเรทำเหหัน มองหารักใหม่ไว้ชื่นทุกคืนวัน คงจบกันแล้วเราเท่านี้พอ ดีจ้านางฟ้า
4 เมษายน 2550 22:12 น. - comment id 680209
คุณกุหลาบขาว...นางฟ้ายังหวั่นว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิดเลยค่ะ...หุหุขอบคุณค่ะพี่แม่มดใจร้าย...แต่นางฟ้าว่าใจดีมากกว่าค่ะนางฟ้าเห็นด้วยค่ะคุณปราณรวี...อย่างนี้รักต้องเลิก.......