อ่านบันทึกตรึกตรองมองอดีต ย้ำรอยกรีดอารมย์ระทมฝืน ผ่านมาไกลเกินกว่าจะคว้าคืน แต่หยัดยืนอยู่ได้ทั้งใจตรม กับเส้นทางท้อทนระคนทุกข์ ต้องล้มลุกร้าวรานผ่านขื่นขม เพราะความรักลวงใจให้ระทม ต้องซานซมทั้งที่ไม่มีเธอ จากวันนั้นจึงวันนี้ กี่ปีแล้ว ยังเหลือแววอาลัยไว้เสมอ อ่านบันทึกทุกครั้งยังละเมอ คิดว่าเธอ...ยังอยู่ใกล้..ในความจริง
3 เมษายน 2550 16:19 น. - comment id 679726
เธอช่างไกลในความจริง บันทึกของเพียงพลิ้วมักจะมีประโยคนี้เสมอค่ะ
3 เมษายน 2550 19:25 น. - comment id 679791
เพียงพริ้วผ่านมาพ้อต่อคำขาน ซึ้งซาบซ่านไมตรีที่ดียิ่ง ขอบันทึกเธอไว้ใช้อ้างอิง เพื่อพักพิงยามเหงาร้าวรานใจ ขอบคุณที่มเยือนค่ะ
17 ตุลาคม 2550 17:21 น. - comment id 772678
อืม...บันทึกแต่สิ่งดีๆมีความสุขไว้สิคะ อ่านเมื่อไหร่ก็ยังยิ้มได้เสมอเลย