ใจวาบหวามยามพบหน้าแก้วตาหวาน สั่นสะท้านผ่านทรวงอกตระหนกไหว ดังถูกพิษฤทธิ์ร้ายหมายกร่อนใจ แทรกชอนไชให้คิดถึงติดตรึงตา ใจแทบล้มลมแทบใส่ให้ไหวอ่อน เลือดไหลย้อนร้อนรุ่มกลุ้มหนักหนา กระวนกระวายกระหายหมายพบพา เห็นแต่หน้าเวลาใดไม่ลืมเลือน ใจเจ้าเอยไม่เคยเป็นดังเช่นนี้ ไม่เคยมีที่สั่นไหวใจเต้นเถื่อน อยากไปคุยลุยไปพบครบปีเดือน ไม่อยากเบือนเลื่อนจากจรตอนพบกัน ใจของฉันมันอะไรเป็นไปได้ ห้ามไม่ไหวหยุดใฝ่หาพาเพ้อฝัน ที่ผ่านมากายาค่าสัมพันธ์ ตอนนี้นั้นมันเปลี่ยนแปรแก้ยากจริง คงต้องพิษรักรักแรกแทรกกลางอก สะท้านทกยากยกถอนตัดรอนทิ้ง มันซึมลึกผนึกแน่นแสนประวิง ฝังใจนิ่งยิ่งนักพิษรักเอย
30 มีนาคม 2550 20:21 น. - comment id 678644
ใจถูกพิษ มันคิดถึง ๆๆๆ คิดถึง ไม่หาย
30 มีนาคม 2550 20:28 น. - comment id 678647
เพียงครั้งแรก..สบตา..คราได้พบ ก็สยบ..ด้วยสายตา..พาหวั่นไหว หัวใจเต้น..ตึกตัก..อยู่ภายใน เหมือนคล้ายคล้าย..แทบจะทรุด..หลุดจากทรวง มองสิ่งใด..คล้ายใบหน้า..ครามองผ่าน จิตฟุ้งซ่าน..อาลัย..ใจห่วงหวง แววตาเธอ..ดั่งเปลวไฟ..สุมในทรวง ฉันติดบ่วง..เสน่ห์หา..พะว้าพะวง ใจหวิวหวิว..ดวงตาพร่า..คราได้เห็น สิ่งซ่อนเร้น..แฝงดวงจิต..น่าพิศวง ดั่งกลองเพล..ดั่งดุลยางด์..ยกทั้งวง ตีโหมโรง..ดังกึกก้อง..สี่ห้องใจ แค่สบตา..ยังหลงไหล..ใจเพ้อพร่ำ ยินน้ำคำ..รำพัน..ยิ่งฝันใฝ่ อยากเป็นลม..ล้มซบ..ตรงหัวใจ บ่าข้างซ้าย..สี่ห้องใจ..ว่างไหมเธอ ไม่เห็นหน้า..วันใด..ใจแทบขาด โรคประหลาด..หวลไห้..ใจเพ้อเจ้อ นอนไม่หลับ..ผวาตื่น..ยืนละเมอ ได้แต่เพ้อ..ครวญคร่ำ..ร่ำน้ำตา อยากพบเธอ..ทุกนาที..ไม่มีว่าง โปรดอย่าร้าง..ห่างไปไกล..ใจห่วงหา ให้ฉันยืน..เคียงข้าง..ทุกเวลา ได้ไหมนะ..คนดี..ฉันนี้คอย..
30 มีนาคม 2550 20:34 น. - comment id 678651
ใจถูกพิษต้องถอนค่ะ อยากจะถอนพิษที่ครั่งฝั่งทรวง พิษรักที่คุณหลอกลวงช่างแสนร้ายกาจ..อิอิ
30 มีนาคม 2550 21:57 น. - comment id 678705
หายาถอนพิษไม่ได้ด้วยนะจ๊ะ..โดนแล้วโดนเลย รอวันตายแหงแก๋...
30 มีนาคม 2550 21:58 น. - comment id 678706
หายาถอนพิษไม่ได้ด้วยนะจ๊ะ..โดนแล้วโดนเลย รอวันตายแหงแก๋...