อันต้นไม้ ยืนสะบัด ยังผลัดใบ ดวงดอกไม้ ใช่เบ่งบาน ไร้ร่วงหล่น ทุกสรรพสิ่ง มีผลัดเปลี่ยน แม้นกับคน หาหลุดพ้น วิถีเปลี่ยน วงเวียนจร น้ำเย็นใส เอ่อล้นปริ่ม ตลิ่งธาร เมื่อกาลผ่าน อาจแห้งขอด เห็นตอขอน ดวงอาทิตย์ สถิตย์จ้า ตะวันรอน ยังต้องจร จำจากลา ฟ้าอัสดง สิ่งใดเล่า ในโลกหล้า ที่ยั่งยืน ไม่อาจฝืน ความเปลี่ยนแปร อย่าลุ่มหลง ในโลกนี้ ชีวิตนี้ มีหรือยืนยง "ไม่อยู่คง" นั่นแหละแท้ แน่นอนเอย...
ต้นไม้ของอ่วง 25 มี.ค. 2550 14:10 น. - ID 100334 
851
1
0
25 มีนาคม 2550 17:34 น. - comment id 676351
ยอดเยี่ยมไปเลยครับ
25 มีนาคม 2550 19:59 น. - comment id 676405
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ แต่งกลอนได้ดีมากเลย ชีวิตก็เป็นอย่างนี้เอง แต่เมื่อไรเราจะเห็นความจริงของมันสังที นะ
26 มีนาคม 2550 14:10 น. - comment id 676642
26 มีนาคม 2550 14:13 น. - comment id 676657
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
