สายลมหนาว พราวพร่างพัด สะบัดใบ กอไม้ไหว ต้นไผ่ลู่ โอนเอนสั่น น้ำก็เย็น ลมก็พัด ทั้งคืนวัน ให้หวาดหวั่น สั่นสะท้าน กาลผันแปร ลมกระโชก น้ำกระเซ็น เห็นห้องใจ อยู่แห่งไหน ใจนะใจ เคยมั่นแท้ มาวันนี้ เงียบเย็นเหงา หนาวรังแก ดั่งไขแข เคยขับขาน พาลหนีไกล หนาวคราวนี้ อยู่คนเดียว เปลี่ยวใจนัก ทั้งหนาวรัก อีกหนาวกาย ให้หวั่นไหว อยู่ไหนหนอ รักเก่าเก่า เคล้าอุ่นไอ อีกห่วงใย ก่อนนั้นไซร้ ให้แก่กัน ขอเถิดใจ ช่วยส่งใจ สุกสกาว ใจกันหนาว เมื่อคราวรัก สมัครมั่น โปรดเถิดใจ กลับมารัก ภักดิ์นิรันดร์ ขอใจนั้น คู่ใจนี้ นานเท่านาน...
ต้นไม้ของอ่วง 25 มี.ค. 2550 13:34 น. - ID 100333 
1891
2
0
25 มีนาคม 2550 17:39 น. - comment id 676353
แวะมาทักทายยามเย็นครับยอดเยี่ยมครับผม
25 มีนาคม 2550 20:46 น. - comment id 676417
อากาศร้อน..แต่อ่านกลอนนี้แล้ว รู้สึกได้ถึงความหนาว(ใน)ใจ
26 มีนาคม 2550 13:51 น. - comment id 676634
เย็นสายลมห่มสายหมอกใจดวงหนาว ใต้ฟ้าพราวดาวรายร้อยคล้อยหม่นหมอง ใบไม้ไหวที่ไกว่แกว่งรำพึงรำพอง....... รำพันท่องอาบจันทร์ส่องเพียงเดียวดาย ใต้แผ่นฟ้าแม้ไกลตาอย่าหวั่นไหว อย่าหนาวใจเป็นดั่งไม้ต้องลมสาย ขออุ่นไอดาวดาวไกลที่เรียงราย.... ดั่งสองกายโอบไออุ่นละมุนละไม....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
