ได้เอยบอกความนัยที่ไกลจาก ได้ออกปากบอกรักสักเพียงใหน ได้สาระภาพความจริงจากดวงใจ วาเลนไทน์ผ่านมาพาพะวง ถึงเป็นเพียงเสียงจากโทรศัพท์ เมื่อได้รับเลขหมายให้ใหลหลง จำเสียงเธอได้ดีรักมั่นคง ใจสองตรงรักเช่นกันวันวาเลนไทน์
24 มีนาคม 2550 21:25 น. - comment id 676079
ไม่สายหรอกนะที่จะบอกรักกับใครสักคน....แต่มันอาจจะเป็นไปไม่ได้....เพราะคุณมีคนที่คุณรักอยู่เคียงข้าง....มันอาจเป็นเช่นความรักของ...ธนิตและนุช..ในนิยายที่คุณแต้มแต่งขึ้น...เพื่อที่จะบอกกับฉันว่า....คงเป็นไปไม่ได้.....
26 มีนาคม 2550 20:36 น. - comment id 676820
คุณ...นิรนามจ๋า..คุณจะเป็นคนคนนั้นหรือเปล่า..เพราะคุณรู้จัก..ธนิตและนุช..เขาเป็นเพียงบทบาทสมมติ..ในโลกแห่งความเพ้อฝัน...แล้วในโลกแห่งความเป็นจริงละ...อะไรที่นำพาให้เป็นเช่นนั้น..พรหมลิขิต..หรือกรรมลิขิต...
29 มีนาคม 2550 13:37 น. - comment id 677981
จะพรมลิขิต....หรือกรรมลิขิต...ไม่มีใครตอบได้ดีเท่ากับคุณทิดสาหรอกนะ.......เพราะคุณเป็นคนเลือกเอง.....ไม่มีใครบังคับให้คุณเลือก.....ไม่ว่าจะเป็นพรมลิขิต..หรือกรรมลิขิต....ก็ตาม........จงทำปัจจุบันให้ดีที่สุด.....มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาล้วนแต่มีกรรมเป็นของตนเองทั้งนั้น......ปลงอนิจจังเถอะ.....ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้แน่นอน.........แม้กระทั่งชีวิตของเราความคิดของเราเอง.......ยังไม่สามารถคิดได้อย่างอิสระ.....จริงมั๊ยจีะ........ชีเรียสหรือเปล่าจ๊ะ.......อย่าชีเรียสนะ.....เดี๋ยวแก่เร็ว....ไม่รู้นะ.....เออ....อยากอ่านกลอนบทใหม่ของคุณจัง...ขอหน่อยได้มั๊ย?...
2 เมษายน 2550 21:33 น. - comment id 679411
สาธุ...แม่ขี..เอ๊ย..คุณนิรนามพูดได้โดนใจทิดสา..เป้.เลย..ทิดสาตอบที่หน้านี้ช้าไปต้องขออภัยมณีด้วย...สรุปแล้วตัวเราเองเนาะลิขิต....ไม่ซีเรียสหรอก..แง..แง..
20 มีนาคม 2553 00:59 น. - comment id 1112549
สัตว์โลกต้องเป็นไปตามกรรม