....ที่เงียบไป.... ก็เพราะเข้าใจทุกอย่างดี ความสับสนใจที่เคยมี ตอนนี้กระจ่างตรงคำที่เธอจะลา ....ที่นิ่งไป.... ก็แค่จะสงบใจที่อ่อนล้า ไม่ให้สั่นไหว ไม่ให้มีน้ำตา คอยรับฟังคำเอ่ยลาเพื่อบอกเธอว่า..ไม่เป็นไร ....คงทำได้แค่ยิ้ม.... ทั้งที่หัวใจปริ่มจะขาดเสียให้ได้ แต่น้ำตาจะปล่อยให้ไหลรินมาเพื่ออะไร เพราะถึงฉันจะดูอ่อนแอมากแค่ไหน สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจ....จากไปอยู่ดี