ป๋อง สหายปุถุชน
ผมได้อ่านเมลฉบับหนึ่งโดนใจมาก
เลยเอามาถ่ายทอดเป็นกลอนให้พี่น้อง
มิตรสหายได้อ่านกันครับสนุกๆ ป๋อง สหายปุถุชน
มองดวงดาวนั่งเหงาคิดถึงบ้าน
มาทำงานเมืองหลวงห่วงคนหลัง
คิดถึงพ่อแม่พี่น้อง.........ที่ผูกพัน
ในใจนั้นไม่อยากไปไม่จำเป็น
มาอยู่เมืองห้องเช่าข้าวอาหาร
น้ำลำธารขุ่นหมองมองไม่เห็น
กินข้าวปลาน้ำท่า......ก็ลำเค็ญ
ช่างยากเข็นเงินทองต้องซื้อกิน
พอสิ้นเดือนเพื่อนมาค่าเช่าห้อง
ซื้อข้าวของเหล้ายา....ใช้หนี้สิน
ทั้งค่าน้ำค่าไฟ......มาฝากบิน
ซื้อของกินของใช้ไม่คนา
ซื้อมามาม่าตุนไว้......ได้แก้หิว
ยังมีคิวใช้จ่าย.....ประปรายหนา