แก้วประภัสสร
เราก็ต่างรู้พุงแลเห็นไส้
น้ำกระทิใสใสใส่น้ำแข็ง
ในวันนี้ร่างกายพอมีแรง
แล้วจะแต่งได้ยังโปรดชั่งใจ
จะให้หนูนั้นรอพอศอหน้า
หรือจนกว่าตีนกามาเยือนไซร้
หากให้นานกว่านี้มีเป็นไป
หนูจะไม่คอยดูให้รู้กัน
บอกว่ารักคิดถึงกันซึ้งจิต
พี่ไม่คิดร่างกายมันแปรผัน
เดี๋ยวอีกหน่อยเหี่ยวมาก็ว่ากัน
แล้วอีฉันอดเลยคู่เชยชม
เมื่อไม่พร้อมเราหนีกันดีไหม
ไปกินเกลือแกล้มไข่ใส่ผักขม
ไม่ต้องรอทองหยอดแล้วตอดลม
เหล้าสักกลมยกมาฟ้าเป็นพยาน
ไปกันเถอะหนีไปไปกันเถอะ
เหมือนแกงเปรอะเลอะน้ำนำผสาน
รสจะกล่อมย้อมใจเมื่อได้ทาน
ใส่ปลาร้าหอมหวานนะท่านเอย
ชะเอิงเอยยยยยยย
5555555555555
หน้าตาหนูเ