พุดพัดชา
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=133
ฉันเป็นไข้คล้ายข้างในมันเหน็บหนาว
ลุกไอราวหัวใจจะหยุดเต้น
เมื่อวานนี้มีอาการเตือนแต่เย็น
ไข้ที่เป็นรุมรุมสุมมานาน..
เดินเซซังหาน้ำสักหนึ่งหยด
เพื่อจะลดความร้อนพอผันผ่าน
น้ำที่ดื่มชื่นใจราวน้ำอมฤตก็มิปาน
หวานกว่าหวานปานน้ำค้างกลางทะเลทราย..
ลืมตาตื่นไข้ยังรุมสุมร่างอยู่
ให้นึกรู้ดื่มในฝันพลันใจหาย
อาการทรุดทั้งใจร่างยิ่งกลับกลาย
ลอยคว้างคล้ายไร้น้ำหนักอยากพักใจ..
นอนนิ่งนิ่งทิ้งทุกสิ่งเวิ้งว่างเปล่า
ใจดวงเหงาริบริบหรี่มิทานไหว
คนอยู่หลังคงร่ำไห้แทบขาดใจ
เฝ้าเสียใจไม่ดูแลเกินแก้กาล...
โลกหนอโลกไยยื่นโศกยื่นไข้ให้ร่างรับ
942
4
0
หน้าส่วนตัว
