ในเวลาที่ฉันเหว่ว้า เธอบอกเสมอว่าให้มองดาวดวงนั้น เพราะเธอเอง..จะมองมาเหมือนกัน ส่งผ่านความผูกพัน..ในคืนอันเงียบงัน..ท่ามกลางแสงดาว ในเวลาที่ต้องร้องไห้ ดาวดวงเดียวในคืนเดียวดาย..คลายความปวดร้าว คล้ายๆมีเธออยู่เคียงข้างคอยแบ่งปันเรื่องราว โอบกอดฉันในคืนหนาวให้อุ่นสบาย **ขอบคุณทุกคนที่ยังคิดถึงกันค่ะ คิดถึงทุกคนที่นี่เสมอๆเลยนะคะ** ิขอโทษที่ไม่ได้ตอบความคิดเห็น เพราะไม่มีเวลาไปห้องสมุด เลยไม่สามารถโพสความคิดเห็นจากคอมที่บ้านได้ค่ะ แหะๆๆ