ดื่มโกปี๊ หอมกรุ่น ใจครุ่นคิด จิบนิดนิด เหม่อเหงา เฝ้าทอดถอน คิดถึงบ้าน ก่อนเก่า เราเคยนอน ห่วงอาทร น้องพี่ ที่ทุกข์ตรม มีล๊อตเต้ วางตั้ง อยู่ข้างหน้า แต่ใจชา หวั่นไหว ให้ขื่นขม นึกถึงอก เพื่อนผอง ต้องระทม กาแฟขม สุดกลืน ยากฝืนกิน ดื่มน้ำเปล่า แล้วกัน คอมันฝืด ปากก็ชืด ใจก็ปร่า คราถวิล ฝากหัวใจ มาทัก รักโรยริน เพื่อนไม่สิ้น ทุกข์ภัย...ไม่ดื่มกาแฟ... ขอบคุณ ภาพจาก Internet นะคะ