ถึงตีสาม ยามหลับ ก็กลับตื่น เพราะขมขื่น ในรัก ยิ่งนักหนา เสียแรงที่ ทุ่มใจ ให้กานดา แต่ต้องมา หมองเศร้า ไม่เข้าที หมดเงินทอง เท่าไหร่ ฉันไม่ว่า แม้จะฆ่า ให้ตาย กลายเป็นผี ก็เพราะรัก จึงยอม พร้อมจะพลี ไยคนดี หลอกหลอน ซ่อนเงื่อนงำ อยากจะรู้ ข้างใน หัวใจนั่น เธอหมายมั่น ผู้ใดแน่ แม่งามขำ ฉันหรือเขา เอาใคร อย่าได้อำ เปิดเผยคำ ตามจริง ทุกสิ่งเลย อนิจจา ความรัก ถ้ามักมาก มันก็ยาก ซ่อนไว้ มิให้เผย ผู้ที่หลง เป็นเหยื่อ เพื่อสังเวย ต้องลงเอย ด้วยความช้ำ แหละน้ำตา
903
12
0
หน้าส่วนตัว
