น้ำตาชาวนา
๏ “หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน” ยินนั่นหนอรู้กันทุกกาลมานานสมัยว่าเหล่าเขาปลูกข้าวชาวนาไทยซึ่งยากไร้จนเรียง..ทุกข์เคียงระทม ๏ แต่!!เหมือนฟ้ามาโปรดโขดทุ่งขอนนางงามฟ้อนในฝันหอมสวรรค์ห่มรัฐรับจำนำข้าวทุกเมล็ดคมราคาสมจึงสาน..เริ่มงานฉะนี้ ๏ ลงมือไถนาทำหว่านดำกล้าคราแตกกอรวงแก้วตามแนววิถีอิ่มยิ้มเอมเปรมหวานปานชีวีเหลือกลบหนี้โขนั่น..รอวันละมุน ๏ เช้าสำราญลานขายจำนำข้าวเหมือนเรื่องราวเน่ารินกลิ่นวิบัติกรุ่นเงินหมดนั่นรันทดรัฐขาดทุนบอก “อย่าวุ่นเก็บไว้..นี่ใบประทวน” ๏ สี่เดือนผ่านเทียวผัดหน่วงรัฐเหนี่ยวชักดาบเบี้ยวแสร้งบิดทำผิดกระสวนหนี้นอกระบบทบต้นผูกโซ่ตรวนบางคนร่วนเลิกรอ..แขวนคอตาย ๏ “เอาใบประทวนคืนไป” ไ
3560
22
4
หน้าส่วนตัว
