อัลมิตรา ชวนแต่งกลอน เอาเมื่อตอน ใกล้ฟ้าสาง คงจะเห็น ไก่ตาฟาง ก่อนรุ่งราง ตามืดมัว เหมือนวัวชน ถูกยั่วยุ เจ้าวัวดุ วิ่งไปทั่ว กำลังแรง แข็งทั้งตัว ไม่คิดกลัว เหตุเภทภัย ต้องเสียที มาทาดอ ดาบแทงคอ ล้มกลิ้งหงาย ไม่เจียมตัว จึงต้องตาย หาญเทียมใกล้ แสงอาทิตย์ เธอเปรียบเหมือน สุรีย์ส่อง ปากกาทอง เทพสถิตย์ รังสรรค์กลอน เหมือนนิรมิต ช่วยสะกิด คงจะดี แนวกลอนเรา เหมือนเรือเกลือ จะช่วยเหลือ ยากเต็มที่ ต้องฝึกฝน อีกกี่ปี จะดูดี กะผีกเธอ