เจรามี่
ใต้ร่มไม้ที่เราได้เอนกายพัก
ร่มที่มีความรักความรู้สึก
ร่มไม้ที่ผูกพันไว้ในส่วนลึก
ใต้ร่มกัลปพฤกษ์ตรึกตรึงใจ
ร้อนฝนหนาววนเวียนเปลี่ยนฤดู
จากหม่นหมองมาสู่วันสดใส
วันคืนคืนความฝันวันเยาว์วัย
ที่เคยวาดหวังไว้ให้พากเพียร
รอคอยเรียนรู้โลกกว้างให้ตระหนัก
ให้ผ่อนพักก่อนถึงกาลแปลงเปลี่ยน
ให้ตระหนักในกาลที่วนเวียน
ให้เราเรียนรู้เรื่องราวทุกคราวไป
วิจิตรงามยามชมพูอยู่เต็มต้น
แม้นต้องลมก็หล่นปลิวไสว
ผู้คนพาชมชื่นให้ชื่นใจ
อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ร่มใบบัง
กลีบลอยลิ่วพลิ้วพร่างพรายเป็นสายฝน
กระซิบมนต์ชวนหวนไปในความหลัง
เกสรลงเรียงร้อยคอยมาฟัง
เป็นกำลังให้เราก้าว