ราชิกา
แม้นแสนหนักเหนื่อยล้า เพียงใด
ความรักจักตามไป ไม่ท้อ
คือความผูกพันใจ ไว้เคียง คู่นา
เปรียบเช่นดั่งทรายพ้อ พร่ำเพ้อทะเลครวญ....ฯ
แม้นแสนเหนื่อย มากเพียงใด ใจไม่ท้อ
แม้นแสนหนัก เฝ้าคอยรอ พ่อจอมขวัญ
แม้นพายุ คลื่นโหมกล้า ท้าโรมรัน
มิเคยพรั่น กายใจฉัน นั้นเคียงเธอ
หากวันใด ที่เธอไกล ไปจากฉัน
ไม่ไหวหวั่น ด้วยรักนั้น มั่นเสมอ
เพราะใจรู้ ว่าคลื่นลม ที่ละเมอ
หวนพบเจอ หาดทรายทอง คล้องสองใจ
คือผืนทราย ที่โอบกอด ทะเลรัก
ซึ้งสลัก มั่นคงไว้ ไม่สงสัย
แกร่งดุจเพชร และหนักแน่น อยู่ภายใน
ด้วยหทัย สานรักไว้ ให้เนิ่นนาน
หาดทรายสวย ด้วยแรงรัก