พิมญดา
แสนเสียดายเวลาผ่านมานัก
คนเคยรักรักกันขั้นหมั้นหมาย
ให้สัญญาจะรักมั่นจนวันตาย
แต่กลับกลายรักมาล่มจมน้ำตา
หรือจะเป็นกรรมเก่าเราเคยก่อ
ส่งผลต่อรักชาตินี้มีปัญหา
จะรักใครโดนลวงหลอกตลอดมา
กินน้ำตาแทนข้าวทุกคราวคำ
หากชาตินี้ฉันติดหนี้อะไรไว้
ขอชดใช้ด้วยน้ำตาคราชอกช้ำ
ไม่ติดใจเอาอะไรกับน้ำคำ
อโหสิกรรมฉันทีจะหนีไกล
คำสัญญาสาบานผ่านฝากฟ้า
มันสูญค่าเสียเวลาพาเหลวไหล
เก็บไปเถอะมันเลอะเทอะเปรอะหัวใจ
ไม่ชาตินี้ชาติไหนอย่าได้เจอ
ปล่อยเธอไปกับคนใหม่ใจยอมเจ็บ
ก็เธอเก็บความสองใจไว้เสนอ
หากเขาดีมากกว่าฉันเชิญเลยเธอ
ชาตินี้เจอกันครั้งเดียวไม่เหลียวมอง....