แว่วยินเสียงลูกเรียกพร่ำเพรียกหา ว่าแม่จ๋า........อย่าร้องไห้ไปเลยนะ ถึงใครจะทำแม่ช้ำน้ำตาไหล ลูกยังอยู่ข้างแม่ดูแลใจ ปล่อยเขาไปให้อภัยน้ำใจคน สองมือแม่สร้างลูกผูกพันนัก สอนให้รักมวลมิตรทุกแห่งหน รักศักดิ์ศรีอย่าปล่อยให้อับจน แม้ผู้คนหยามเหยียดรังเกียจเรา แม้เราเป็นได้เพียงแค่ดอกหญ้า ขอให้กล้ายืนหยัดสู้แดดเผา วันนี้ล้มพรุ่งนี้ลุกทุกข์บันเทา อย่าศร้อยเศร้าให้เราดูแลใจ สี่มือลูกสาวน้อยคอยร้อยรัก ให้แม่พักรักษาใจให้ผ่องใส ลุกขึ้นเถิดแม่จ๋าพากันไป สู่แหล่งชัยชนะคือ...ความดี
1079
5
0
หน้าส่วนตัว
