mimosaceae
ฉัน..เกิดมาก็ยังคงเป็นฉัน
ทั้งหน้าตาผิวพรรณไม่เท่าไหร่
เกิดเป็นหญิงแท้จริงยิ่งกว่าชาย
เรื่องนิสัยมากมาย...ไม่พรรณนา
ไม่เคยเชื่อเรื่องราวพรหมลิขิต
ไม่เคยคิดมีใครให้ห่วงหา
ไม่เคยหวังให้ใครเดินเขามา
ไม่เคยแคร์สายตาของผู้ใด
แล้ววันหนึ่ง..จึงได้พบกับเธอ
แล้วก็เจอเรื่องราวที่แปลกใหม่
แล้วก็รัก...รักเธอจนหมดใจ
แล้วไม่รู้ทำไม....เหมือนกัน
ทั้งที่เธอมีเขาอยู่ทั้งคน
ทั้งที่ฉันก็หมองหม่นขนาดนั้น
ทั้งที่เธอ..ก็อุตส่าห์มารักกัน
ทั้งที่ฉันพยายามจะตัดใจ
เหมือนว่านี่คือพรหมลิขิต
ที่ทำให้ชีวิตเป็นอย่างนี้ได้
ทำให้ตอนที่ฉันกำลังจะไป
กลับเป็นตอนที่เธอใกล้...เพียงปลายตา
จะขอเชื่อในพร
717
1
0
หน้าส่วนตัว
