sonax0651
ยามเย็นลงตะวันใกล้ลับฟ้า
แสงแดดล้าอ่อนแรงไม่แผลงจ้า
ร่มไม้สนริมหาดงดงามตา
เร้าอุราพาเศร้าอีกคราวเลย
เสียงขลุ่ยแคนพอได้ยินจากไพรสณฑ์
คนหนอคนช่างเป่าเร้าอารมณ์
ได้ยินเสียงคนเก่งหน้าชื่นชม
แต่เราตรมเพราะรักมาอับปาง
เห็นหนุ่มสาวเย้ายอกกันเคียงคู่
เราหดหู่อยู่เดียวเปลี่ยวเหลือหลาย
ใจหนอใจของเราต้องเดียวดาย
รักกลับกลายต้องอยู่อย่างทุกข์ทน
เสียงคลื่นสาดสาดเข้ากระทบฝั่ง
ยิ่งได้ฟังทำนองร้องหือหือ
เราคนซื่อจึงร้องตามว่าหือหือ
น้ำตาหรือคงช่วยใจผ่อนคลาย
อาจเป็นเรื่องความรักอันโง่เขลา
ที่ปวดร้าวเศร้าตรมอกหม่นหมอง
สิ่งที่รักที่หวงถูกจับจอง
น้ำตานองเพราะรักต้องมลาย
830
13
0
หน้าส่วนตัว
